شماری از فعالان و نهادهای حقوقی در نامه‌یی سرگشاده به سازمان ملل متحد، گفته‌اند که ممنوعیت زنان و دختران از کار و آموزش، اقدامی هشدار دهنده و نگران‌کننده برای جامعه‌ی جهانی است و باید لغو شود.
رخشانه: این نامه‌ی سرگشاده روز گذشته(جمعه، ۲۳ جدی) از سوی ۹۱۰ نفر به شمول؛ شماری از نهادهای داخلی و خارجی، تایید و امضا شده و به دفتر سازمان ملل متحد در جینوا فرستاده شده است.
در این نامه که یک نسخه‌ی آن در اختیار رسانه‌ی رخشانه قرار گرفته است، آمده که اقدامات اخیر طالبان مبنی بر ممنوعیت کار و آموزش زنان و دختران در افغانستان، در تاریخ این کشور بی‌سابقه بوده است.
در نامه آمده است: «آیا دختر بودن در افغانستان جرم است؟ آیا تقصیر من است که در افغانستان به دنیا آمده‌ام؟» این‌ها پرسش‌هایی‌اند که شهروندان افغانستان به‌ویژه زنان و دختران، با این سازمان شریک ساخته‌اند.
شهروندان کشور در این نامه نگاشته‌اند که طالبان برخلاف دستورات معتبر دینی، به تعهدات خود عمل نکرده و اقدامات اخیر این گروه مبنی بر ممنوعیت کار و آموزش زنان و دختران، افغانستان را در مسیر تاریکی قرار داده و برخلاف ادعای آنان، هیچ گونه مانع دینی و یا فرهنگی برای ادامه‌ی کار و آموزش زنان و دختران وجود نداشته است.
در این نامه آمده که افغانستان تنها کشور در جهان است که دختران در آن از حقوق اولیه‌ی خود، حق کار و آموزش محروم‌اند.
در نامه اضافه شده است که محرومیت زنان و دختران از رفتن به مکتب و دانشگاه‌ها نقض مستقیم حقوق بشر بوده که در معاهدات شورای حقوق بشر تضمین شده است.
شهروندان کشور در این نامه نگاشته‌اند که دقیقاً ۱۰۰ سال پیش ملکه ثریا اولین مکتب دخترانه را در کابل افتتاح کرد و حتا در جریان جنگ‌های داخلی، از کار و آموزش زنان و دختران جلوگیری نشده بود.
به گفته‌ی آنان، زنان و دختران خواستار این هستند که «به مکتب بروند، تفریح و ورزش کنند، شغل داشته باشند، آزادانه گشت‌وگذار بتوانند و رویاهای‌شان را پرورش دهند.»
بر اساس مواد مندرج این نامه، اقدامات برای طرد و خاموش کردن زنان و دختران، موجب رنج و عذاب و شکست‌های بزرگ آنان می‌شود.
در این نامه با استناد به بیانات آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، آمده که آموزش یک ابزار ضروری برای تمام جوامع است و ممنوعیت طیف مشخصی از این عناصر، به عنوان «نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر» دانسته می‌شود.
آنان تاکید کرده‌اند که جامعه‌ی جهانی مسوولیت قابل توجهی در قبال وضعیت کنونی افغانستان دارد که می‌بایست برای بلند کردن صدای زنان و دختران، در حمایت از حقوق آن‌ها اقدامات عملی را در پیش بگیرند.
از سوی دیگر، ۱۱ عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز روز گذشته در نشست غیر رسمی، خواستار لغو فوری ممنوعیت زنان و دختران از کار و آموزش شده‌اند؛ اما ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی حکومت طالبان در پاسخ به درخواست این کشورها گفته است که، ایجاب می‌کند تا سازمان‌های جهانی و کشورها، حالت کشور ما و خواست‌های دینی ملت ما را درک نمایند و موضوعات بشری و همچنان کمک‌های انسانی را با مسائل سیاسی ربط ندهند.
او افزوده که رژیم این گروه در تمام بخش‌ها مطابق به اصول و ارزش‌های دینی آماده‌ی همکاری با سازمان‌های جهانی و کشورها است.
