آگاهی در مورد روابط نابرابر جنسیتی در «جوامع اسلامی» به پیش از آشنایی با فمینیسم غربی برمی‌گردد. بر اساس شواهد محدودی که در دسترس است، در آثار شماری از زنان طبقات بالا درجات مختلفی از بیزاری از سلطه‌ی ظالمانه‌ی مردان و همچنین مطالبه‌ی عدالت در برخورد با زنان دیده می‌شود.

با پیشرفت شیوه تولید و ایجاد کشاورزی، محدوده‌ی خانگی و کشت‌وزرع بر روی زمین، نیروی کار ارزش یافت و این‌که کدام یک از طرفین بعد از ازدواج به خانه همسر خود می‌رود، برای طایفه دو طرف مهم گشت. زیرا برای مثال، وقتی زن به خانه شوهر خود می‌رود طایفه داماد می‌توانست از این نیروی کار استفاده کند.

با نوشتن این متن نمی‌خواهم از طبیعی بودن قاعدگی شکایت کنم و آن را به چالش بکشم چون این حالت طبیعی یک زن است؛ اما از همه خانواده‌ها صمیمانه تقاضا دارم که وقتی زنی یا دختری درگیر مریضی ماهوارش بود او را درک کنید. به خرده‌گیری‌هایش گیر ندهید.

بلکه مهم این است که زنی یکه و تنها در میدانی کاملا مردانه که همه سنگ مسلمانی را بر سینه می‌کوبند، مورد ضربه‌های دردناک شلاق قرار می‌گیرد و این صحنه با کمال بی‌شرمی، فیلم‌برداری نیز می‌شود. جایی که مدرنیته به سنت پدرسالار دست و بازو می‌دهد تا ستم بالای زنان را بیشتر پخش و بازتولید کند.