روز شنبه ۲۲ ماه حمل، مسوده طرح صلح دولت افغانستان برای نشست استانبول که قرار است تا چند روز دیگر در ترکیه برگزار شود، نهایی شد. مسوده‌ای که براساس آن دولت جمهوری اسلامی افغانستان نقشه راه را برای صلح و نظام سیاسی آینده این کشور ترسیم کرده است.

سعداوی باور داشت که برای کامل بودن، برای پیدا کردن قطعات گم‌شده‌ی زندگی باید از علم، خلاقیت و هنر به یک اندازه بهره گرفت. او می‌گوید: «من یک پزشک هستم... غرق در خون. ترجیحم این است که کنار مردمِ سالم باشم. می‌خواستم رقصنده بشوم اما پدرم گفت رقصیدن یعنی تن‌فروشی.»

زنان شاغل در افغانستان به‌صورت مشخص مورد تبعیض قرار می‌گیرند. یک زن نسبت به همکار مردش ولو با موقف و حجم کار برابر؛ اما امتیاز کمتری می‌گیرد. این تبعیض سال‌ها است که توجیه شده و زنان ناخودآگاه پذیرفتند که بنابر شرایط موجود، مردها مستحق امتیاز بیشتری‌اند.

زنان افغانستان سال‌ها متحمل سلطه مذکر شدند. سلطه‌ای که با توجیه‌های دینی و سنتی امر عادی تلقی شده و اندک زنی برای براندازی آن صدا بلند کرده است. حالا دولت افغانستان با طرح تازه‌ای در عصر مدرنیته و فناوری، سنتی‌ترین تکنیک را برای خفه کردن صدای زنان به کار برده است.