دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد در افغانستان(اوچا) می‌گوید که ممنوعیت زنان از کار، آن‌ها را به شدت آسیب‌پذیر کرده است.
رخشانه: اوچا در گزارش دوماهه‌ی خود، امروز(یک‌شنبه، ۷ حوت) به نقل از یک زن جوان امدادگر گفته است که زنان افغانستان در سایه‌ی حاکمیت زن‌ستیزانه‌ی طالبان در امان نیستند.
گزارش اوچا تجربیات و ترس‌های خدیجه، اسم مستعار یک زن امدادگر در کابل را روایت می‌کند. او در این گزارش می‌گوید: «من سخت درس خواندم، نمرات عالی کسب کردم و از سوی دولت قبلی بورسیه‌ی تحصیلی در خارج از کشور دریافت کردم. آن‌قدر خوشحال بودم که فکر می‌کردم بالاخره به آرزوهایم می‌رسم؛ اما با آن‌چه که امروز بر سر ما آمده، همه‌ی امیدهای من بر باد رفته است.»
خدیجه گفته است که من به جای این‌که اجازه داشته باشم در توسعه‌ی کشورم نقشی داشته باشم، توسط سیستمی به گوشه‌ای رانده شده‌ام و احساس پوچی و بیهودگی می‌کنم.»
این زن امدادگر جوان در گزارش گفته است: «پس از تسلط طالبان، من و خواهرم توسط نیروهای طالبان به دلیل عدم رعایت حجاب مورد مورد نظر این گروه، مورد ضرب و شتم قرار گرفتیم. این بدترین اتفاق زندگیم بود. از آن زمان تاکنون شاهد ممنوعیت‌ها یکی پس از دیگری بوده‌ایم. هر ممنوعیتی حس برابری انسانی را از ما می‌گیرد.»
او افزوده است: «زنان در افغانستان مخالف فرهنگ اسلامی نیستند و هرگز نخواهند بود؛ اما ما دیگر در امان نیستیم و با ممنوعیت از کار و تحصیل، آسیب‌پذیرتر شده‌ایم.»
در گزارش آمده است: «محدودیت‌ها بر حقوق زنان، زندگی را برای خانواده‌ها سخت کرده و مردان، زنان و کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهند و در این میان، زنان بیش‌ترین سنگینی را تحمل می‌کنند، چرا که آن‌ها هدف اصلی این محدودیت‌ها هستند.»
این زن امدادگر جوان پس از این‌که پدرش بیمار شده، از رفتن به وظیفه محروم شده است؛ چرا که در خانواده‌ی او به‌جز پدرش، مرد دیگری نیست که به عنوان محرم شرعی با وی سر کار برود.
خدیجه می‌گوید که پدرش هر روز او را تا محل کار همراهی و نیز برای انجام کارهای خانوادگی و شخصی به وی کمک می‌کرده است.
او می‌افزاید: «زمانی‌که پدرم بیمار شد، همه چیز تغییر کرد. او دیگر نمی‌تواند با من رفت و آمد کند؛ اما طالبان همچنان از ما انتظار دارند که شرط محرم را رعایت کنیم. آن‌ها زنان را به دلیل رعایت نکردن آن، حتا لت‌و‌کوب کرده‌اند.»
او گفته است: «اخیراً مرا به دلیل نداشتن محرم از کار برکنار کردند و این زندگی را برای خانواده‌ی ما سخت کرده است. طالبان نمی‌خواهند ما کار کنیم و اکنون ما برای دست‌رسی به حقوق و سایر خدمات ضروری خود با مشکل مواجه هستیم.»
گزارش در ادامه گفته است که زنان افغانستان قوی و مقاوم هستند؛ اما در این لحظه به حمایت همه در سراسر جهان نیاز دارند. وقت آن است که جنبش‌های حقوق زنان در سراسر جهان به نجات زنان افغانستان بیایند. اکنون زمان آن است که زنان از زنان دیگر دفاع کنند.
این درحالی است که طالبان دو ماه قبل، زنان را از کار در نهادهای غیر دولتی داخلی و خارجی منع کردند. این اقدام طالبان، واکنش‌های تند خارجی و داخلی را نیز در پی داشت.
شماری از نهادهای امدادرسان از جمله، سازمان حفاظت از کودکان، شورای پناهنده‌گان ناروی و موسسه‌ی خیریه‌ی پاملرنه تا لغو ممنوعیت کار زنان، فعالیت‌های خود در افغانستان را متوقف کردند.
