در آستانهی دوسالگی تسلط طالبان بر کشور، شماری از زنان و دختران معترض در یک حرکت اعتراضی به جادههای کابل برآمده و شعارهای ضد طالبانی سر دادند.
رخشانه: ماریا نوری، یکی از زنان معترض رسانهی رخشانه میگوید که این اعتراض حوالی ساعت ۱۰ پیش از ظهر امروز(شنبه، ۲۱ اسد) از ساحهی قلعهی فتحالله شروع شده بود پس از چند دقیقهای توسط نیروهای طالبان سرکوب شده است.
خانم نوری که خودش نیز در میان این معترضان بوده است، میگوید که قرار بود این اعتراض با حضور چندین جنبش اعتراضی زنان بهصورت گسترده برگزار شود؛ اما نیروهای طالبان پیش از شروع اعتراض تمامی مکانهای مشخص شده را محاصره کرده بودند.
نوری میگوید که اعتراض امروز بهگونهی متفاوتی، بدون پلاکارتهای اعتراضی آغاز شد و شعارهای ما «مرگ بر طالبان» و «طالبان را به رسمیت نشناسید» بود؛ اما به محض شروع اعتراض، نیروهای طالبان از چهار طرف سر رسیدند و با خشونت تمام شماری از زنان و دختران را لتوکوب کرده و متفرق کردند.
خانم نوری گفت: «قرار بود با شماری دیگر از زنان معترض که از چهار راه شهید به سمت قلعهی فتحالله میآمدند یکجا شویم؛ اما نیروهای طالبان برنامهی ما را برهم زدند و آنها را هم متفرق کردند.»
ماریا نوری میگوید که قرار بود در شهر نو با سایر زنان و دختران معترض یکجای شده و به سمت دفتر نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد(یوناما) حرکت کنند.
این زن معترض میگوید: «پس از آنکه طالبان تلاش کردند ما را متفرق کنند، برخی فرار کردند و برخی دیگر در جادههای فرعی به اعتراض خود ادامه دادند و سرانجام به دلیل تدابیر نیروهای طالبان بر سرکوب این اعتراض، مجبور شدند به خانههای خود برگردند.»
او میگوید که این اعتراض به دلیلی بود که ما نمیخواهیم این گروه «تروریستی» بهرسمیت شناخته شود؛ چرا که تمامی حقوق اساسی زنان و دختران را از آنها گرفته است.
نوری میافزاید: «نه اجازهی کار داریم، نه اجازهی تحصیل را داریم و نه آزادی داریم و حتا آزادانه گشتوگذار نمیتوانیم. برخورد طالبان با ما بسیار وحشیانه بود. ما به بسیار سختی از ساحه فرار کردیم و خود را در کوچههای فرعی زدیم.»
همزمان با این، شماری از زنان و دختران در ولایت تخار نیز در یک مکان سربسته به مناسبت دوسالگی تسلط گروه طالبان بر کشور دست به اعتراض زدند و گفتند که حکومت این گروه را نمیخواهند.
دختران معترض تخاری در این اعتراض شعارهایی «نان کار آزادی، مرگ بر ستمگر، چه طالب باشد چه لابیگر و طالب جنایت میکند، امریکا حمایت میکند» گفتند که افغانستان را از چنگ طالبان «اشغالگر» رها کنید.
همچنان، شماری از اعضای جنبشهای اعتراضی «زنان عدالتخواه افغانستان» و «جنبش زنان افغانستان برای برابری» در یک کنفرانس خبری در اسلامآباد پاکستان گفتند که سقوط حکومت پیشین افغانستان توسط طالبان، دستآوردهای چندین ساله در بخشهای مختلف به خصوص در بخش حقوق بشر و حقوق زنان را به یکباره ضرب در صفر کرده است.
این زنان گفتهاند که گروه طالبان با رویکرد خشن علیه زنان، همواره تجمعات و تظاهراتهای مسالمتآمیز آنها را با توسل به خشونت به هم زده است.
آنها گفتهاند که از زمان به قدرت رسیدن دوبارهی طالبان بر کشور، این گروه تا امروز تعداد زیادی از زنان معترض را به صورت خودسرانه بازداشت و زندانی و در نهایت در بدل ضمانت، امضای قراردادِ عدم فعالیت ضد طالبانی و وساطت افراد سرشناس آزاد کردهاند.
آنها تاکید کردهاند که طالبان هیچ پایبندی به حق آزادی بیان و حق مشارکت در اجتماعات برای شهروندان افغانستان به ویژه زنان را ندارند.
زنان معترض با صدورو قطعنامهای گفتند که امیدوار هستند تا جامعهی بینالمللی در کنار زنان افغانستان بایستند و از از آنان حمایت کنند.
آنها در قطعنامهی خود گفتند که هرگونه تعامل با طالبان را مردود دانسته و تنها راه حل بحران افغانستان را زمینهسازی برای تشکیل یک حکومت ملی فراقومی، مبتنی بر انتخابات و خواست مردم و پاسخگو به مردم میدانند که به قوانین بینالمللی احترام بگذارد و با جهان تعامل مثبت داشته باشد.