شماری از زنان و دختران معترض کشور در واکنش به تجلیل طالبان از سال‌روز تسلط شان بر کشور، می‌گویند که«روز سیاه» تجلیل ندارد.
رخشانه: فرزانه ایوبی، مسوول عمومی جنبش همبستگی زنان افغانستان امروز(سه‌شنبه، ۲۴ اسد) در صحبت با خبرنگار رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که جامعه‌ی جهانی و کشورهای دخیل در قضیه‌‌ی افغانستان، باید توافق‌نامه‌ی دوحه میان طالبان و امریکا را که باعث شد کشور به دست طالبان بیافتد و در نتیجه میلیون‌ها انسان را به کام گرسنگی و جنایت‌های جنگی و نسل کشی فرو برد، لغو کنند.
خانم ایوبی می‌گوید که خواست همه‌ی مردم افغانستان چیزی غیر از پایان بی‌قید و شرط رژیم طالبان در افغانستان نیست.
آن‌ها باور دارند که سیاست‌های طالبان علاوه بر حذف زنان از جامعه، تعصبات قومی، دینی و نژادی را نیز تشدید کرده است.
در همین حال، شماری از دختران معترض اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی در غرب کابل در یک حرکت اعتراضی، شعارهای ضد طالبانی سردادند.
آن‌ها با ارسال نوارهای ویدیویی به رسانه‌ی رخشانه گفتند که«خاموشی و ترس ما بزرگ‌ترین اسلحه‌ی طالبان است.»
اعضای جنبش شنبه‌های ارغوانی می‌گویند که طالبان در دو سال گذشته، جز سرکوب و حذف زنان از جامعه، کوچک‌ترین توجهی برای پیشرفت کشور نکرده‌اند.
علاوه بر این، اعضای جنبش زنان به‌سوی آزادی، با برپایی راه‌پیمایی اعتراض خیابانی در اسلا‌م‌آباد پاکستان گفتند که در این روز افغانستان طی یک معامله‌ی ننگین و نامعلوم به چنگ جهالت سپرده شد و جهانیان به این باور بودند که این گروه تغییر کرده و اصلاح شده‌اند، ولی چنان‌که همه‌ی ما شاهد هستیم، بساط دموکراسی و انسانیت از افغانستان برچیده شد و بساط جنایت، خشونت و ترور در کشور پهن گردیده است.
آن‌ها با صدور قطع‌نامه‌ای گفتند: «از اشغال افغانستان توسط گروه شرارت و نفرت 2 سال گذشت و جهان در مقابل این دیو خفته‌ی در کمینِ انسانیت، مُهر سکوت بر لب زده است.»
بر اساس این قطع‌نامه، از بدوِ حاکم شدنِ طالبان بر افغانستان، این گروه تاکنون بیش از ۵۰ فرمان محدودکننده علیه حقوق زنان از آدرس رهبر شان که در«پرده‌ی خفا» به سر می‌برد و مرگ و زندگی‌اش در هاله‌‌ای از ابهام می‌باشد، صادر کرده‌اند.
آن‌ها گفته‌اند که دو سال است، ۵ ملیون دختر از تحصیل باز مانده‌اند و برعکس آن، مدارس جهادی و پرورش افراط‌گرایی رونق یافته است.
آن‌ها در ادامه گفتند که مشروعیت بخشیدن به طالبان، مشروعیت دادن به نسل‌کشی، جنایت علیه بشریت و آپارتاید جنسیتی می‌باشد که در تناقض با قوانین بین‌المللی قراردارد.
آن‌ها در این قطع‌نامه، از سازمان ملل متحد می‌خواهند تا از هر نوع بحث در خصوص به‌رسمیت‌شناختن گروه تروریستی طالبان، به خاطر ارزش‌های انسانی مردم افغانستان جدا خودداری کند.
آن‌ها تاکید کردند که زنان و مردم افغانستان در یک فاجعه‌ی عمیق بشری به‌سر می‌برند و رنج این فاجعه را هر روز با تمام وجود احساس می‌کنند.
آن‌ها به سازمان ملل متحد و نهادهای هم‌سو هشدار می‌دهند، در صورتی‌که احساسات و رنج زنان و مردم افغانستان را مد نظر نگیرند، عواقبت ناگوار آن متوجه این سازمان‌ها نیز خواهد شد.
