برخی از باشندگان ولایت لغمان ادعا می‌کنند که با آمدن طالبان، میزان فقر و بیکاری در میان خانواده‌های این ولایت افزایش یافته و بسیاری از آن‌ها کودکان خود را برای کار در خیابان‌ها می‌فرستند.
رخشانه: گزارشگر محلی رسانه‌ی رخشانه در شهر مهترلام، مرکز ولایت لغمان، در یک مصاحبه‌ی میدانی در مورد کودکان کار در این ولایت، دریافته که بسیاری از خانواده‌ها کودکان خود را مجبور می‌کنند تا در خیابان‌ها، کارخانه‌ها، کوره‌های خشت‌پزی و در میان زباله‌ها برای تامین مخارج زندگی شان کار کنند.
زرغونه، یک کودک دختر که در شهر مهترلام، مرکز ولایت لغمان کفش رنگ می‌کند، در این مصاحبه گفته است که تقریباً چهار سال پیش خانواده‌اش به دلیل درگیری میان طالبان و حکومت پیشین، از ولسوالی دولت‌شاه به مرکز شهر این ولایت نقل مکان کرده است.
زرغونه می‌گوید که پدرش به مواد مخدر معتاد است و دو خواهر کوچک‌تر و یک برادرش با فروش آب و رنگ کفش امرار معاش می‌کنند.
وی گفته است که وضعیت روحی و روانی پدرش به‌دلیل اعتیاد به مواد مخدر و شرایط بد اقتصادی بسیار وخیم است.
زرغونه توضیح می‌دهد: «من و یک خواهر و برادرم به سختی خرج خانه را پیدا می‌کنیم. پدرم معتاد است. عصر که به خانه بر می‌گردیم، او از ما پول می‌گیرد و مواد مصرف می‌کند.»
زرغونه می‌گوید: «مادرم هم مریض است. مشکل اعصاب دارد. پدرم از بس با او بدرفتاری کرده و او را لت زده، مریض شده است. ما با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم و شدیدا نیاز به کمک داریم.»
از سویی هم، مسوولان محلی طالبان می‌گویند که تلاش‌ها برای جمع‌آوری و آموزش کودکان بی‌سرپرست در ولایت لغمان جریان دارد.
جمال‌الدین هاشمی، رییس کار و امور اجتماعی طالبان در این ولایت می‌گوید که جنگ، فقر و مشکلات دیگر در افغانستان بسیاری از کودکان را مجبور به کارهای شاقه کرده است.
به گفته‌ی او، بیشتر این کودکان مشغول جمع‌آوری صدقه و یا انجام کارهای سخت در خیابان‌های شهر و کوره‌های خشت‌پزی هستند.
او می‌گوید که دست‌کم ۹۰۰ کودک یتیم و بی‌سرپرست را از شهر جمع‌آوری کرده‌اند و در دو مرکز آموزشی به آن‌ها آموزش می‌دهند.
هاشمی می‌گوید که از میان کودکان جمع‌آوری شده، حدود ۳۰۰ تن از آن‌ها کودکان دختر هستند.
گرچه هاشمی رقم دقیق کودکان کار در این ولایت را ارائه نکرده است؛ اما گفته است که تعداد این کودکان نسبت به سال گذشته افزایش یافته است.
او هم می‌گوید که بیشتر خانواده‌ها کودکان خود را در کوره‌های خشت‌پزی، شهر و ولسوالی‌ها به کار می‌فرستند.
او از نهادهای کمک‌کننده می‌خواهد که برنامه‌های گسترده برای حمایت و آموزش این کودکان روی‌دست بگیرند.
با این حال، نگرانی از افزایش کودکان کار زمانی مطرح می‌شود که چندی پیش سازمان حمایت از کودکان سازمان ملل متحد گفته بود که حدود یک میلیون کودک در افغانستان مجبور به انجام کارهای شاقه هستند و این تعداد در حال افزایش است.
