در آستانه‌ی هشتم مارچ، روز جهانی همبستگی زنان، جنبش‌های اعتراضی کشور طی برنامه‌ها و اعلامیه‌های اعتراضی، بار دیگر نارضایتی‌های خود در مورد وضعیت‌شان در افغانستان تحت کنترول طالبان را اعلام کردند.
رخشانه: در ادامه‌ی این حرکت‌های اعتراضی، امروز(پنج‌شنبه، ۱۷ حوت) هم برخی از اعضای این جنبش‌ها با شعارها و حرکات نمادین، در برابر محدودیت‌ها علیه زنان از سوی طالبان اعتراض کردند.
حکیمه آمنه، عضو رهبری جنبش صدای زنان افغانستان، با پاره کردن عکس منسوب به ملا هبت‌الله، رهبر طالبان در سکوت، بر وضعیت اسفناک زنان و دختران در افغانستان تحت سلطه‌ی این گروه اعتراض کرد.
از سوی دیگر، اعضای جنبش تحول تاریخ زنان افغانستان در یک حرکت اعتراضی با شعار «زن، زندگی، آزادی» در یک مکان سر بسته خطاب به طالبان گفتند که زنان و دختران افغانستان در برابر گروه طالبان کوتاه نمی‌آیند و این گروه هرگز نمی‌توانند آن‌ها را حذف کنند.
جنبش تاریخ تحول زنان افغانستان در اعلامیه‌ای گفته است که کشور ما به لحاظ سیاسی و حقوق بشری در یکی از بدترین و وحشت‌ناک‌ترین شرایط تاریخی قرار دارد و شهروندان کشور، به‌ویژه زنان و دختران در وضعیت اسفناک و ناگواری به سر می‌برند.
این جنبش افزوده است که افغانستان به‌سان زندان جغرافیایی بزرگی می‌ماند که تمام شهروندان آن محکوم به تحمل شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی هستند.
بر اساس اعلامیه، زنان و دختران کشور در اثر سیاست‌های حذف مبتنی جنسیت، از تمامی حوزه‌های زندگی کنار زده شده‌اند و حتا از ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی شان محروم هستند.
این جنبش از تمام جریان‌های سیاسی، اکادمیک و سازمان‌های جهانی به‌خصوص سازمان ملل متحد، کمیسیون منع خشونت علیه زنان، اتحادیه‌ی بین‌المللی زنان، اتحادیه‌ی اروپا و بخش زنان سازمان ملل متحد خواسته است که از تعامل با«رژیم تروریستی طالبان» خودداری کنند.
اعلامیه‌ی این جنبش آورده است که آنچه در طول نزدیک به سه سال گذشته تجربه شد، به خوبی ثابت کرد که طالبان و تفکر طالبانی، به هیچ صورتی قابل تغییر نیستند و تنها راه نجات افغانستان و شهروندان اسیر این کشور، «براندازی طالبان» و ایجاد حکومتی مبتنی بر اراده و رای مردم است.
این جنبش در ادامه از تمام شهروندان افغانستان و به‌ویژه مردان کشور خواسته است که در این مبارزه‌ی نابرابر و بی‌امان، آن‌ها را یاری کنند.
