بنیاد خیریهی گلبهار در ولایت ننگرهار یک دورهی آموزشی خیاطی را برای زنان سرپرست خانواده برگزار کرده تا بتوانند از این طریق امرار معیشت کنند.
رخشانه: مسوولان این بنیاد خیریه امروز(سهشنبه، ۲۵ میزان) به رسانهی رخشانه میگویند که هدف از برگزاری این دورههای آموزش خیاطی، کمک به زنان فقیر و زنان سرپرست خانوادهها است تا از این طریق صاحب کسب و کار خود شوند.
عبدالرازق همدرد، سخنگوی این بنیاد گفته است که هزینهی رفتوآمد زنان، کرایهی مرکز آموزشی، چرخ خیاطی، قیچی و تمامی ابزار خیاطی برای این زنان در طول دورهی آموزشی از سوی این بنیاد پرداخت میشود و سایر تجهیزات لازم نیز فراهم شده است.
مریم، باشندهی شهر جلالآباد که از دورهی حکومت پیشین دو مدرک لیسانس دارد، میگوید که طالبان کار زنان را محدود کردهاند و اکنون تنها راه نجات آنها از بیکاری، همین خیاطی است.
او می گوید: «این تنها خواستهی ملت است که دولت باید دروازههای نهادهای آموزشی و تحصیلی را بهروی دختران باز کند و طالبان زنان را اجازه بدهند که کار کنند. من دو مدرک لیسانس دارم؛ اما به دلیل ممنوعیت کار به اینجا آمدهام و در این برنامه شرکت کردهام.»
یکی دیگر از شرکت کنندگان این برنامهی آموزشی که دانشآموز صنف یازدهم مکتب بود، میگوید که امیدهای زیادی به زندگی داشته؛ اما ممنوعیت آموزش و تحصیل دختران توسط طالبان این امیدها را از بین برده است.
او که نخواست نامش در این گزارش ذکر شود، به رسانهی رخشانه میگوید: «ما روزانه دو جفت لباس میدوزیم، در حین آموزش هم به ما پول میدهند، وقتی این کار را یاد گرفتیم، مشکلات خانوادهی خود را تا حدودی حل میکنیم و در آینده نیز میتوانیم کار کنیم.»
این دختران و زنان از طالبان میخواهند که دروازههای نهادهای آموزشی و تحصیلی را بهروی زنان و دختران باز کنند و نیز به آنها اجازه بدهند تا کار کنند و به اقتصاد خانواده و کشور خود کمک کنند.
طالبان پس از تسلط مجدد بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از آموزش منع کردند و سپس در دسامبر سال گذشته، آنها را از رفتن به دانشگاه و کار در سازمانهای غیر دولتی نیز محروم کردند.
با این حال، در این برنامهی آموزشی خیاطی که توسط بنیاد خیریهی گلبهار برگزار شده، ۱۵۰ دختر و زن شرکت کردهاند.
عبدالرزاق همدرد میگوید که این برنامهی آموزشی به مدت دو ماه ادامه خواهد داشت و طی آن به بانوان شرکتکننده حرفهی خیاطی آموزش داده میشود.
بنیاد خیریهی گلبهار چند سال پیش توسط یک تاجر کشور برای کمک به مردم و به خصوص افراد نیازمند و فقیر در ولایات مختلف افغانستان تأسیس شده است.