رسانه رخشانه
  • خبر
  • گزارش
  • تحلیل و ترجمه
  • عکس
  • پرونده
  • روایت
  • دادخواهی
  • آموزش
  • گفت‌و‎گو
  • English
مطلبی یافت نشد
مشاهده همه نتایج
رسانه رخشانه
  • خبر
  • گزارش
  • تحلیل و ترجمه
  • عکس
  • پرونده
  • روایت
  • دادخواهی
  • آموزش
  • گفت‌و‎گو
  • English
مطلبی یافت نشد
مشاهده همه نتایج
رسانه رخشانه
مطلبی یافت نشد
مشاهده همه نتایج

نامه به طالبان؛ به دختران اجازه بدهید تا مکتب بروند

5 میزان 1400
دانش آموزان مکتب

دانش‌آموزان مکتب. منبع عکس: https://www.unicef.org/reports/new-era-for-girls-2020

فخریه جویا

من یک دختر افغانستان هستم که شما در یک ساعت تمام آرمان‌هایش را به صفر برابر کردید. بعد از یک و نیم سال تلاش برای راه‌پیدا کردن به دانشگاه کابل شب‌ها را سحر کردم. جوانه‌های امید و هیجان برای ورود در دانشگاه هر روز بیشتر می‌شد تا این که کابل سقوط کرد و به‌یکباره آدم کرختی شدم.

در نظام شما(طالبان) نتایج کانکور اعلان شد و ۳۰۰نمره گرفته بودم؛ اما هیجان نداشتم. اشک شوق نریختم. اشک ناامیدی ریختم. بلکه با کامیاب شدنم خوشحال نشدم، غمگین شدم. چون دیگر ممکن نبود آن‌طور که می‌خواستم درس بخوانم. نه، حتا امکان نداشت که دیگر دانشگاه بروم. همه چیز به روی دختران بسته شده بود به‌خصوص امید.

اکنون من یک نوجوان مهاجرم، یک بی‌سرزمین و بی‌وطن. کسی که زندگی کوچکش دچار یک بحران شده و تمام چیزهایی که برنامه‌ریزی کرده بود به‌هم خورده است. اما من به هم‌نسلانم می‌اندیشم. آن‌ها در ناامیدی مطلق به‌سر می‌برند. آن‌ها حتا مثل جان‌های در امان نیست چه برسد به آرزو و آرمان‌های شان.

من از شما(طالبان) می‌خواهم که نسل‌کشی نکنید. قطع امید هم یک نوع نسل‌کشی است.* مکتب‌ها، دانشگاه‌ها و آموزشگاه‌های دخترانه را بازگشایی کنید. بگذارید آن‌ها نفس بکشند. زندگی کنند.

من به دختران روستای ما فکر می‌کنم که بزرگ‌ترین آرزوهای شان تنها مکتب رفتن بود. زیرا من هم یک روستازاده‌ام. نصف این عمرم را در روستای دور دست در بامیان سپری کرده‌ام. در روستای ما خانواده‌ها نمی‌توانستند جلوی شوق و علاقه دختران شان را بگیرند. اما کار روستا هم سنگین بود. پس خانواده‌هایی که بیشتر از دو سه دختر داشتند تصمیم گرفتند که مکتب رفتن را نوبت کنند. مثل خانواده ما که چهار خواهران بودیم و یک روز دوتا و روز بعد دوتای دیگر ما می‌رفتیم. من آن شوق و ذوق مکتب رفتن در روستا و دو ساعت پیاده‌روی را فراموش نکرده‌ام. پس لطفا این شوق را از دختران افغانستان نگیرید. بگذارید به مکتب بروند.

این مطالب هم توصیه می‌شود:

اتحادیه سازمان‌های حقوق بشری خواستار پایان خشونت و نقض جدی حقوق بشر علیه پناه‌جویان افغانستان شدند

در یک دعوای ناموسی در قندهار مردی دخترش و سه عضو یک خانواده دیگر را کٌشت

درمکتب آموزگاران ما می‌گفتند که مسیر شما طولانی است. پس موضوعات که باید حفظ شود را در طول راه حفظ کنید. درمسیر راه همیشه درس می خواندیم تا اینکه صنف هشت مکتب شدم در خزان آن سال پدرم تصمیم گرفت که از بامیان به کابل کوچ کند به کابل آمدیم درگوشه از کابل زندگی می‌کردیم؛ ولی مکتب دخترانه که در نزدیکی خانه ما بود جای خالی در صنف برای من وخواهرم نداشت، خواهر کلانم تصمیم گرفت که ما را به فاصله دور یعنی یک ساعت راه در یک مکتب دخترانه خصوصی شامل کند بلاخره با مشکلات ودوری راه مکتب را موفقانه به پایان رساندیم. کانکور را سپری کردیم و کامیاب شدیم؛ اما به دانشگاه راه نیافتیم، زیرا دیگر دختران نمی‌توانستند تحصیل کنند. این‌ها ساده نیست. کشتن یک نسل است. نسل من. دست از نسل‌کشی بردارید. به‌پاس شب‌نشینی‌های مادری که تو را بزرگ کرد و مهری که خواهرت به تو داد، بگذارید مکتب برویم.

برچسب ها: افغانستاندختران دانش آموزگروه طالبانمکاتب افغانستان
به اشتراک گزاریتوییتچسباندن

مطالب مرتبط

زخم اعتیاد و داغ فقر بر تن زندگی « ریتا»

4 سرطان 1401
زخم اعتیاد و داغ فقر بر تن زندگی « ریتا»

«ریتا» اسم مستعار زنی است که اعتیاد و فقر بر تن زندگی‌اش زخم عمیق انداخته است. او در مزار شریف...

بیشتر بخوانید

گفت‌وگو با لاله عثمانی: حس من مثل آن کسی که خرمن‌اش سوخته

3 سرطان 1401
گفت‌وگو با لاله عثمانی: حس من مثل آن کسی که خرمن‌اش سوخته

ج: تا مدت‌ها برای من شبیه کابوسی بود‌ که هر چه تلاش می‌کردم نمی‌توانستم بیدار شوم. برای هیچ کس قابل...

بیشتر بخوانید

زلزله‌ا‌ی که خواب هزار نفر را درشرق افغانستان ابدی کرد؛ نیمی از قربانیان زنان و کودکان اند

1 سرطان 1401
زلزله‌ا‌ی که خواب هزار نفر را درشرق افغانستان ابدی کرد؛ نیمی از قربانیان زنان و کودکان اند

الیاس احمدی بیشترخانه‌ها در چهار ولسوالی ولایت پکتیکا به خاک یک‌سان شده است. مرکز اصلی زلزله‌ی شب گذشته، در ولایت...

بیشتر بخوانید

قالین بافی؛ روزنه امید زنان بامیان برای نجات از فقر و گرسنگی

1 سرطان 1401
قالین بافی؛ روزنه امید زنان بامیان برای نجات از فقر و گرسنگی

سمیه ماندگار یک شرکت تولیدی قالین دستی در ولایت بامیان با همکاری موسسه امدادرسان اسیبا (ACEBA) که در بخش کارآموزی...

بیشتر بخوانید

جواب دهید لغو جواب

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

  • درباره رخشانه
  • تماس با ما
Copyright © 2021 Rukhshana
مطلبی یافت نشد
مشاهده همه نتایج
  • خبر
  • گزارش
  • تحلیل و ترجمه
  • عکس
  • پرونده
  • روایت
  • دادخواهی
  • آموزش
  • گفت‌و‎گو
  • English

بازنشر مطالب رسانه رخشانه، تنها با ذکر کامل منبع مجاز است.