دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا) می‌گوید که در پی اقدامات اخیر طالبان مبنی بر ممنوعیت زنان و دختران از کار و تحصیل، افغانستان به بدترین کشور جهان برای زنان تبدیل شده است.
رخشانه: دفتر هماهنگ‌کننده‌ی کمک‌های بشردوستانه‌ی سازمان ملل متحد روز گذشته (دوشنبه، ۱۹ جدی) با نشر گزارشی از وضعیت افغانستان، گفته است که با اقدامات اخیر طالبان مبنی بر منع کار و تحصیل زنان و دختران، زنان را در خانه‌های‌شان حبس و از جامعه محو کرده است.
این نهاد افزوده که افغانستان به سرعت به بدترین کشور جهان برای زنان و دختران تبدیل شده است.
گزارش اوچا به نقل از یک زن امدادرسان با نام مستعار فاطمه، نوشته است: «احساس می‌کنم در زندان هستم. آن‌ها باید همه‌ی ما دختران و زنان را در افغانستان بکشند و دفن کنند. احساس می‌کنم از طالبان متنفرم. این زندگی نیست. ما مرده‌گان متحرک هستیم.»
فاطمه گفته است: «با این ممنوعیت‌ها برای زنان، احساس می‌کنم گم شده و به زنجیر کشیده شده‌ام؛ بدون هدف! به نظر می‌رسد که ما دقیقاً مانند حیواناتی هستیم که هیچ هدفی ندارند. زنان دیگر نیز آینده و امیدی در این کشور ندارند.»
فاطمه درباره‌ی وضعیت خود توضیح داده است: «هر بار که با همکاران زن از کشورهای مختلف در دفتر هستم، الهام می‌گیرم. احساس می کنم که می‌توانم تا آسمان پرواز کنم. من آن دختر افغانستانی هستم که ظرفیت بالایی دارم و می‌توانم مثل آن‌ها باشم و آنچه می‌خواهم، بشوم.»
طالبان حدود دو هفته قبل، دانشگاه‌ها را به‌روی دختران بست و زنان را از کار در نهادهای غیر دولتی داخلی و خارجی منع کرد.
فاطمه در این گزارش گفته است که او برای دوستانش که در سال‌های آخر دوره‌ی تحصیلی بودند، بسیار ناراحت است. او افزوده که آن‌ها در آینده استقلال مالی نداشته و در نهایت، گدا، دست‌فروش و حتا کارگر مزرعه خواهند شد. فاطمه گفته است که زنان، توانمندی کمک به توسعه‌ی کشور را دارند. از دست‌دادن ثمر این همه زحمت برای تحصیل، بسیار دردناک و غم‌انگیز است.
او در ادامه از طالبان می‌خواهد که: «لطفا ما را با سلب حقوق ما نکشید. کار من کمک به مردم است که این جزئی از اصول اسلام است. من را متوقف نکنید. من به عنوان یک انسان رویاهایی دارم. به فکر دختران‌تان باشید. اگر زنان تحصیل‌کرده و باظرفیت به دست‌فروش یا کارگر مزرعه تبدیل شوند، شرعی نیست.»
