نمایشگاه چهار روزه‌‌ی تولیدات داخلی و صنایع دستی زنان در شهر مزار شریف، مرکز ولایت بلخ با حمایت مالی«سازمان جهانی کار» برگزار شده است.
رخشانه: این نمایشگاه امروز(دوشنبه، ۱۶ دلو) در هوتل مرمرین در مربوطات ناحیه‌ی دهم شهرداری شهر مزار شریف افتتاح شد و در آن تولیدات داخلی و صنایع دستی زنان از قبیل لباس‌های سنتی، رومیزی، خامک‌دوزی، قالین، گلیم و سایر محصولات محلی و سنتی سازه‌ی دست زنان به نمایش گذاشته شده بود.
در این نمایشگاه ۹۰ غرفه گذاشته شده که از این میان، ۶۰ غرفه‌ی آن متعلق به زنان تجارت‌پیشه می‌باشد.
امام‌الدین سنایی‌زاده، مسوول اتاق صنعت تحت اداره‌ی طالبان در این ولایت می‌گوید که این نمایشگاه به حمایت مالی سازمان جهانی کار(ILO) برای حمایت از تولیدات داخلی و صنایع دستی زنان برگزار شده است.
در همین‌حال، برخی از زنان تجارت‌پیشه که در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند، از برگزاری این نمایشگاه استقبال می‌کنند؛ اما از موجودیت برخی چالش‌های فرا راه‌شان شکایت دارند.
بلند بودن بهای مواد خام، کاهش بازار فروش برای سازه‌های دستی آن‌ها، نبود بازار جهانی و عدم دست‌رسی آنان به برنامه‌های حمایتی از چالش‌های عمده‌ی این بانوان یاد می‌شود.
رابعه سلطانی، یکی از زنان تجارت‌پیشه که کارگاه خیاطی دارد و در این نمایشگاه لباس‌های سنتی به نمایش گذاشته است، می‌گوید که برگزاری چنین نمایشگاه‌ها می‌تواند در رشد و حمایت از تجارت زنان نقش مهمی داشته باشد.
او می‌گوید: «این قسم نمایشگاه‌ها فضای مناسب برای معرفی صنایع و محصولات زنان است. زنان تجارت‌پیشه مشکلات زیادی دارند. مثلا، محصولات ما باید در تمام ولایت‌ها عرضه شود تا تمام وطن‌داران ما از آن استفاده کنند. نمی‌خواهیم که از محصولات خارجی زیادتر استفاده کنند، به‌خاطر این‌که خانم‌ها حمایت شوند و رشد کنند.
قیمت بودن هزینه‌ی مواد خام یک مشکل اساسی است که باید در این بخش هم توجه صورت بگیرد.»
عالیه مخدوم، یکی دیگر از اشتراک‌کنندگان در این نمایشگاه که قالین و گلیم‌های وطنی را به نمایش گذاشته، از بلند بودن قیمت مواد خام و نبود بازار فروش این صنایع محلی و سنتی شکایت دارد.
عالیه می‌گوید: «این نمایشگاه‌ها برای معرفی محصولاتی مثل قالین و گلیم‌های وطنی بسیار خوب است. ما می‌توانیم از این طریق قالین‌ها و گلیم‌ها و سایر صنایع دستی خود را به جهان معرفی کنیم.»
عالیه می‌گوید که به‌دلیل بلند بودن قیمت مواد خام، صنایعی مثل قالین و گلیم هزینه‌ی زیاد و سود کمی دارد و به همین دلیل، بازار چندانی ندارد.
او از طالبان می‌خواهد که محدودیت‌ها بر کار زنان را بردارند و از صنایع دستی زنان حمایت کرده و بستر مناسب برای صادرات صنایع شان به خارج از کشور فراهم کنند.
این درحالی است که طالبان پس از تسلط بر کشور، فضای کاری بر زنان را به‌شدت محدود کرده و در بسیاری از موارد آن‌ها را از کار منع و خانه‌نشین کرده‌اند.
این گروه سال گذشته ابتدا زنان و دختران را از کار در موسسات غیر دولتی داخلی و خارجی منع کردند و به‌دنبال آن، فعالیت‌های آرایشگاه‌های زنانه را نیز متوقف کردند.
