دیدهبان حقوق بشر از کشورهای عضو اتحادیهی اروپا خواسته است که در صورت تداوم سیاستهای محدودکننده و خشونتآمیز طالبان در برابر زنان و دختران، سیاستهای دنمارک و سوئد را دنبال کنند.
رخشانه: دیدهبان حقوق بشر امروز(پنجشنبه، ۲۰ دلو) با نشر گزارشی از وضعیت حقوق بشری زنان و دختران در افغانستان گفته که آنها در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، بهطور کلی در خطر آزار و اذیت جنسیتی قرار دارند.
گفتنی است که کشورهای دنمارک و سوئد به تازهگی اعلام کردهاند که به رسم حمایت از زنان و دختران افغانستان، به آنان پناهندهگی میدهند.
هیات استیناف پناهندهگان دنمارک، «وخیمتر شدن شرایط برای زنان و دختران در افغانستان» را مبنای اصلی این تصمیم خود عنوان کرده است.
دیدهبان حقوق بشر نیز گفته است که اگرچه کشورهای عضو اتحادیهی اروپا هنگام ارزیابی درخواستهای پناهندهگی باید دستورالعمل این اتحادیه را در نظر بگیرند و قوانین اتحادیهی اروپا از نظر قانونی آنها را ملزم به اجرای آن نمیکند؛ اما با پیروی از این رهنمود، هم از زنان و دخترانیکه در افغانستان با آزار و اذیت جنسیتی روبرو هستند حمایت حیاتی میکند و هم نشاندهندهی انطباق صادقانه با استانداردهای حقوقی بینالمللی پناهندهگان است.
این سازمان افزوده که طالبان پس از تسلط بر افغانستان در آگست۲۰۲۱، بهگونهی فزاینده و پیاپی حقوق اولیهی زنان و دختران را نقض کردهاند.
این نهاد توضیح داده که از جملهی اقدامات نقضکنندهی حقوق زنان و دختران، ممنوعیت آنان آموزش و رفتن به مکتبها و دانشگاهها و در عین حال محدودیتهایی بر پوشش، رفتار و کار آنان بوده است.
دیدهبان حقوق بشر در این گزارش آورده که زنان معترض با بازداشت غیر قانونی، شکنجه، ضرب و شتم، و سایر آزارها توسط نیروهای طالبان روبرو هستند. گزارش افزوده که ممنوعیت کار زنان، درد و رنج ناشی از بحران مالی افغانستان را شدت بخشیده و باعث افزایش قیمتها و ناامنی اقتصادی شده است.
این نهاد در ادامه تاکید کرده است که اقدام دنمارک و سوئد برای به رسمیت شناختن زنان و دختران به عنوان پناهندهگان این کشورها، باید الگویی برای سایر کشورهای پناهندهپذیر باشد.
علاوه بر این، بخش زنان سازمان ملل متحد نیز امروز در توییتی گفته است که محدودیتهای حقوق زنان برای سفر، کار و آموزش، تأثیر فاجعهباری بر فعالیت نهادهای بشردوستانه در امر دستیابی به زنان و دختران نیازمند دارد.
این نهاد گفته است که زنان سرپرست خانواده در خطر عدم دریافت کمکهای حیاتی هستند و صداها و نیازهای آنان نادیده گرفته میشود.