در حاشیه‌ی شصت‌وهشتمین اجلاس سالانه‌ی«کمیسیون مقام زن» سازمان ملل متحد در نیویارک، وضعیت خبرنگاران زن تحت حاکمیت طالبان طی نشستی با حضور شماری از خبرنگاران اهل افغانستان مورد بررسی قرار گرفت.
رخشانه: این نشست یک‌روزه زیر عنوان«خبرنگاران زن افغانستان در حاکمیت طالبان»، بعد از ظهر دیروز(سه‌شنبه، ۲۲ حوت) به وقت نیویارک، با حضور شماری از خبرنگاران زن و مسوولان رسانه‌های افغانستان در مقر سازمان ملل متحد برگزار شد.
فرحناز فروتن و وحیده فیضی به نمایندگی از خبرنگاران زن افغانستان در این نشست شرکت کرده و در مورد وضعیت خبرنگاران در کشور صحبت کردند.
فرحناز فروتن در این نشست به نقل از یک خبرنگار زن در افغانستان گفته است: «در افغانستان زن بودن معیاری برای محدودیت، ممنوعیت و تبیعض است، خبرنگار زن بودن یک شجاعت بی‌پایان است. زنان خبرنگار روایت تاریخ خبرنگاری را در افغانستان تغییر داده‌اند و امروز با کم‌ترین امکانات تلاش برای حفظ و پرورش آزادی بیان در درون افغانستان دارند.»
خانم فروتن می‌گوید که حالا بیشتر از هر زمان دیگر باید بر نقش معنادار، تصمیم‌گیرنده و رهبری‌کننده‌ی زنان در رسانه‌های داخل و خارج از افغانستان تاکید صورت بگیرد.
به باور فروتن، زنان افغانستان خودشان را ثابت کردند و روایتی را خلق کرده‌اند که زبان‌زد دنیا، مجالس و محافل گوناگون است.
وحیده فیضی، یکی دیگر از خبرنگاران زن افغانستان نیز به رسانه‌ی رخشانه گفت که در این نشست موضوعات مهمی در مورد وضعیت خبرنگاران و رسانه‌ها به‌ویژه زنان خبرنگار مورد بحث قرار گرفته است.
او افزود که پس از حاکمیت دوباره‌ی طالبان، اکثر خبرنگاران باتجربه افغانستان را ترک کردند و ما نیاز به آموزش و حمایت نسل جدید از خبرنگاران زن داریم.
وحیده تاکید کرد که رسانه‌های در تبعید افغانستان تنها گزینه‌ای برای اطلاع‌رسانی و آگاهی‌دهی برای مردم هستند و نیاز به حمایت مالی از سوی کشورها و نهادهای کمک‌کننده دارند.
خانم فیضی می‌گوید که کشورها و نهادهای کمک‌کننده باید روی حمایت از زنان در رسانه‌ها بیشتر تاکید کنند و بیشتر به خبرنگاران زن فرصت داده شود.
ذکی دریابی، روزنامه‌نگار مطرح کشور و مسوول روزنامه‌ی اطلاعات روز هم در این نشست گفته است که حمایت از خبرنگاران زن در شرایطی که طالبان می‌خواهند آن‌ها را کاملا از جامعه حذف کنند، یک مسوولیت مشترک برای تمامی رسانه‌ها و نهادهای حمایت‌کننده است.
او افزوده است: «ضمن اینکه باید به استخدام، امنیت و آموزش خبرنگاران زن ادامه دهیم، مهم است که ژورنالیزم حرفه‌ای را هم در نظر بگیریم. رسانه‌ها نباید صرفا برای توجه به استخدام بیشتر زنان، اعتبار روزنامه‌نگاری و اعتماد مخاطبان را خدشه‌دار کنند. این یک چالش اساسی برای روزنامه‌نگاری در کشور است که چطور با حمایت از خبرنگاران به ویژه خبرنگاران زن در داخل کشور، اعتماد مخاطبان را به اطلاع‌رسانی حرفه‌ای، دقیق و بی‌طرفانه حفظ کند.»
سازمان عفو بین‌الملل، سازمان بین‌المللی حمایت از رسانه‌ها(IMS)، بخش زنان سازمان ملل متحد، یونسکو، نمایندگی دایمی کشور دانمارک در سازمان ملل به صورت مشترک مسوولیت برگزاری این نشست را به عهده داشته‌اند.
نمایندگی دائم دانمارک در سازمان ملل متحد در مورد این نشست در صفحه‌ی ایکس نوشته است: «خبرنگاران زن افغانستان هر روز در برابر ظلم مقاومت می‌کنند و جان خود را برای تولید محتوای رسانه‌ای به خطر می‌اندازند.»
این نمایندگی گفته است که در این نشست روی چگونگی حمایت جامعه‌ی جهانی از کار زنان در زیر حاکمیت طالبان بحث صورت گرفت.
این نشست در حالی برگزار می‌شود که طالبان محدودیت‌های گسترده‌ای بر حضور زنان در رسانه‌ها و فعالیت خبرنگاران زن وضع کرده‌اند.
پیش از این سازمان حمایت از رسانه‌ها گفته بود که برای خبرنگاران زن در افغانستان، حضور در محل کار یک«اقدام مقاومتی» است.
این نهاد گفته بود که طالبان، مشارکت زنان در رسانه‌ها را چه به‌عنوان روزنامه‌نگار و چه به‌عنوان مهمان برنامه، تحت فشار شدید قرار داده‌اند.
بر اساس آماری‌که این نهاد در گزارش خود آورده بود، حدود ۸۷ درصد از زنان روزنامه‌نگار طی بیش از دو سال حاکمیت طالبان، تبعیض جنسیتی را تجربه کرده‌اند.
این نهاد گفته بود که حدود ۶۰ درصد از زنان خبرنگار شغل و حرفه‌ی خود را از دست داده‌اند و ۷۹ درصد از زنان خبرنگار گفته‌اند که تحت حاکمیت رژیم طالبان، مورد توهین و تهدیدهای فزیکی، کتبی و شفاهی قرار گرفته‌اند.
براساس گزارش این نهاد، ۹۱ درصد از زنان خبرنگار شاغل تنها پشتیبان اقتصادی خانواده‌های خود بودند و ۸۷ درصد از زنان خبرنگار در شرایط فعلی به‌دلیل ترس از طالبان، انگیزه‌ی کار ندارند.
