شماری از فعالان مدنی، حقوق زن و حقوق بشر در داخل و خارج از کشور می‌گویند که حذف عمدی زنان و جامعه‌ی مدنی از نشست دوحه به‌دلیل خواسته‌های طالبان، نشان‌دهنده‌ی «بی‌توجهی حیرت‌انگیز» به حقوق بشر و حقوق زنان توسط سازمان‌دهندگان این نشست بود.
رخشانه: شماری از فعالان حقوق زن، فعالان حقوق بشر و اعضای جامعه‌ی مدنی کشور ناوقت روز گذشته(چهارشنبه، ۱۳ سرطان) در اعلامیه‌ای گفتند که نتیجه‌ی نشست سوم دوحه در مورد افغانستان، نمک پاشیدن بر زخم‌ها است.
آن‌ها در این اعلامیه «عمیق‌ترین ناامیدی» خود را نسبت به نتیجه‌ی نشست سوم دوحه ابراز کرده و گفتند که علی‌رغم اطمینان سازمان ملل مبنی بر اینکه حقوق بشر و حقوق زنان بخش جدایی‌ناپذیر این نشست خواهند بود؛ اما این اتفاق نیفتاد.
آن‌ها یادآور شده‌اند که اصول حقوق بشر سازمان ملل بر اساس اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر بنا شده است که کرامت ذاتی و حقوق برابر همه‌ی انسان‌ها را تأیید می‌کند و این اصول شامل جهان‌شمولی، تجزیه‌ناپذیری، برابری و عدم تبعیض، مشارکت و پاسخگویی هستند.
نویسندگان این اعلامیه اظهار داشتند که عمیقاً نگران چشم‌پوشی از این اصول و ارزش‌ها از سوی نهادهایی مثل سازمان ملل متحد هستند.
در این اعلامیه آمده است که حذف زنان، فعالان جامعه‌ی مدنی و بحث حقوق بشر و حقوق زنان از آجندای نشست سوم دوحه، موقعیت طالبان را تقویت کرده است.
اعلامیه افزوده که این امر طالبان را تشویق می‌کند که به نقض سیستماتیک حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی، بدون پاسخگویی ادامه دهند.
اعلامیه گفته که حذف زنان از نشست‌های مهم جهانی این تصور را ایجاد می‌کند که سازمان ملل متحد مایل است به سیاست‌های تبعیض جنسیتی طالبان بی‌توجهی، یا با آن موافقت کند.
این فعالان از سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی می‌خواهند که به قطعنامه‌ی ۱۳۲۵ شورای امنیت سازمان ملل و تمامی قوانین بین‌المللی دیگر پایبند باشند و زنان و گروه‌های جامعه‌ی مدنی را در تمامی فرآیندهای سیاسی مشارکت دهند و حضور آن‌ها را معنادار کنند.
آن‌ها همچنین تاکید می‌کنند که طالبان باید برای نقض سیستماتیک و همه‌جانبه‌ی حقوق بشر که تحت حاکمیت این گروه رخ می‌دهد پاسخگو باشند.
اعلامیه از سازمان ملل متحد خواسته که قطعنامه‌ی ۲۷۲۱ شورای امنیت را به‌طور کامل اجرا و به‌زودی نماینده‌ی ویژه برای افغانستان را منصوب کنند.
این واکنش‌ها درحالی مطرح می‌شود که سازمان ملل متحد، نمایندگان زنان و جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر را به درخواست طالبان از نشست اصلی دوحه کنار گذاشتند.
شماری از زنان از جمله حبیبه سرابی و زبیده اکبر که در نشست جانبی از سوی سازمان ملل متحد در دوحه دعوت شده بودند، آن را تحریم و از شرکت در آن خودداری کردند.
