شماری از زنان و دختران در ولایت بلخ، در آستانهی هشتم مارچ، روز جهانی زن در یک حرکت اعتراضی خواستار لغو ممنوعیت کار و تحصیل زنان شدهاند.
رخشانه: شماری از زنان و دختران معترض امروز(سهشنبه، ۱۶ حوت) در شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ طی یک تجمع اعتراضی، خواستار بازگشایی دروازههای مکتبها، آموزشگاهها و دانشگاهها بهروی دختران شدند.
آنان در این تجمع اعتراضی، با انتقاد از تصمیم طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیر دولتی داخلی و خارجی، از این گروه میخواهند تا زمینههای شغلی مناسب را برای زنان فراهم کنند.
این زنان معترض که بیشتر شان دانشجویان و دانشآموزان هستند، خواستار بازگشایی فوری نهادهای آموزشی به روی دختران شده و میگویند در صورتیکه مکتبها و دانشگاهها بهروی دختران باز نشود، آنها به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
مهریه کریمی، دانشجوی سال سوم دانشکدهی حقوق و علوم سیاسی دانشگاه بلخ و یکی از معترضان امروز در بلخ میگوید که روز گذشته درسهای دانشگاهها بدون حضور دختران آغاز شده است.
مهریه در حالیکه گلویش را بغض گرفته، میگوید: «ما دخترها به سادگی به دانشگاه راه پیدا نکردهایم، زحمتها و شببیداریها را تحمل کرده و با بسیار شوق درس خواندیم. هر محدودیتی که طالبان وضع کردند را قبول کردیم؛ اما انگار اینها اصلا دوست ندارند ما بیاموزیم. اگر این محرومیت ما را به بهشت میبرد، پس من آن بهشت را هرگز نمیخواهم.»
تصمیم طالبان مبنی بر مسدود ماندن مکتبها و دانشگاهها بهروی دختران، باعث شده تا شماری از مادران نیز برای دادخواهی حق دختران خود در این گردهمایی شرکت کنند.
یاسمین نبیزاده، مادر یک دانشآموز میگوید که تحمل درد و رنجی که هر روز دخترش بهخاطر بسته ماندن مکتبها میکشد، برایش کار سادهای نیست.
او میگوید: «در هیچ جای قرآنکریم گفته نشده که پسر درس بخواند دختر نخواند، من خودم مادر هستم دخترم هر روز گریه میکند و برایم میگوید، مادر شاید که دیگر هیچ نتوانم درس بخوانم و این من را خیلی رنج میدهد. من میخواهم اولادهایم تحصیل کنند و خواستار بازگشایی مکتبها بهروی همهی دختران هستم.»
این زنان در حالی برای بازگشایی مکتبها و دانشگاهها بهروی دختران گردهمایی اعتراضی راهاندازی کردهاند که روز گذشته درسهای سمستر بهاری دانشگاههای ولایتهای سردسیر افغانستان، تنها برای دانشجویان پسر آغاز شد.
شماری از دختران دانشجو همزمان با آغاز درسهای دانشگاهها تنها برای دانشجویان پسر، در نامهای از دانشجویان و استادان مرد خواستهاند تا دانشگاهها را تحریم کنند.
در پاسخ به این نامه، شماری از دانشجویان پسر دانشکدهی ادبیات دانشگاه بلخ، گفتند که به عهد شان پایبند هستند.
این دانشجویان در نامهای به دانشکدهی ادبیات دانشگاه بلخ نوشته بودند که آنها تا لغو ممنوعیت تحصیل دختران، به صنفهای خود حاضر نمیشوند.
در پایان نامهی دانشجویان چنین آمده بود: «هستیم، بر آن عهدی که بستیم.»