نبود منابع مالی، عدم محل مصئون کاری، موانع اجتماعی و محیطی از مشکلات عمده در برابر زنان تجارت‌پیشه در بامیان به شمار می‌رود؛ اما پس از شیوع ویروس کرونا در افغانستان، بازار فروش صنایع دستی زنان با چالش مضاعف مواجه شده است.
برخی از زنان تجارت‌پیشه در بامیان می‌گویند که پس از شیوع ویروس کرونا از سال گذشته تاکنون بازار خرید و فروش صنایع دستی زنان در این ولایت، به شکل بی‌پشینه با رکود مواجه شده است.
عذرا لعلی مسئول صنایع دستی صلصال می‌گوید که صنایع دستی زنان در بامیان معمولا در فصل بهار و تابستان به دلیل حضور گردشگران داخلی و خارجی رونق داشته اما از سال گذشته تاکنون زنان تجارت‌پیشه نتوانسته‌اند تولیدات شان را به فروش برسانند.
او به رخشانه گفت:« در ایام قرنطین ما در این دوسال فروشات رضایت بخش نداشتیم، ما در زمستان صنایع دستی خود را تولید می‌کنیم اما بیشترین فروشات در بهار و تابستان داریم.»
به گفته وی پیش از این همه ساله تولیدات آنان مشتریان زیادی در فصل بهار و تابستان داشت اما بهار سال گذشته و امسال آنان نتوانسته‌اند محصولات شان را بفروشند.
خانم لعلی که نان‌آور خانواده هشت نفره است، از ادامه‌ی این وضعیت ابراز نگرانی کرده می‌گوید که ویروس کرونا باعث مشکلات اقتصادی آنان شده و حکومت افغانستان نیز هیچگونه برنامه حمایتی از زنان تجارت‌پیشه و متشبث ندارد.
به باور آگاهان اقتصادی، نقش زنان در امور تجارتی و اشتغال‌زایی می‌تواند در شکوفایی اقتصادی کشور بسیار مهم و با اهمیت است. سلیمه صادقی مسول انجمن ضحاک یکی از زنان تجارت‌پیشه نیز از نبود بازار محصولات و صنایع دستی زنان شکایت دارد.
او می‌گوید که برای فروش صنایع دستی زنان تنها یک فصل مشخص در بامیان وجود دارد که آنان به دلیل شیوع ویروس کرونا این فرصت را از دست داده‌اند.
در همین حال علی رضا حسن زاده، رئیس اتاق‌های تجارت وصنایع در بامیان می‌گوید که این نهاد در ایام قرنطین هیچ نوع همکاری برای زنان تجارت‌پیشه انجام داده نتوانسته است.آقای حسن زاده افزود که ۳۸ انجمن و اتحادیه از سوی زنان تجارت‌پیشه در اتاق‌های تجارت و صنایع بامیان ثبت و راجستر شده است.
در ده سال اخیر ده‌ها زن در بامیان در بخش‌های گوناگون بخصوص در عرصه‌های محصولات زراعتی و صنایع دستی به صورت چشم‌گیر فعالیت دارند.
