در آستانه‌ی دوسالگی سقوط دولت پیشین، معترضان افغانستانی در سراسر جهان می‌گویند که با تسلط گروه طالبان، بنیاد زندگی مردم به‌شکل سرسام‌آوری فرو ریخته است.
رخشانه: این معترضان روز گذشته(سه‌شنبه، ۱۷ اسد) در قطع‌نامه‌ای به مناسبت«هفته‌ی همبستگی مردم افغانستان علیه گروه تروریستی، فاشیستی و تک‌جنسیتی طالبان» گفته‌اند که در دو سال حاکمیت این گروه بر افغانستان، «شیرازه‌ی امید برای دوام زندگی معمولی» در افغانستان واژگون شده، آزادی‌های جمعی و فردی از میان رفته و تاریکی و جهالت، جای روشنایی و امید را پر کرده است.
آن‌ها می‌گویند، دو سال است که جهان با چشمان باز شاهد همه‌ی جنایت‌های جنگی، جنایت‌های ضد انسانی، اعمال آپارتاید جنسیتی و قومی، جابه‌جایی‌ها و کوچ‌های اجباری، نسل‌کشی، تبعیض نژادی و تروریستی‌سازی جغرافیای افغانستان از سوی طالبان هستند.
این معترضان با اشاره به سرکوب دسته‌های عزاداری زنان در روز عاشورا در کابل و تیراندازی نیروهای این گروه به عزاداران در غزنی گفتند که مراسم مذهبی هزاره‌ها از سوی طالبان مورد حمله قرار گرفت و ده‌ها انسان عزادار کشته و زخمی شدند.
آن‌ها تاکید کردند که هیچ تنوعی در منطق طالبان قابل پذیرش نیست.
معترضان همچنان می‌گویند که گروه مذهبی«اسماعیلیه» در بدخشان به زور تفنگ و شلاق از سوی نیروهای طالبان مجبور به ترک مذهب و تغییر عقاید شده‌اند.
معترضان همچنان می‌گویند: «تجاوز جنسی به زنان در زندان‌ها، سنگ‌سار، اعدام، کشتار، شکنجه، شلاق، خودکشی، فشار سنگین و کشنده‌ی روانی، محرومیت از کار و آموزش و افزایش ازدواج‌های اجباری، زندگی روزمره‌ی مردم افغانستان، به‌ویژه زنان را حلقه زده است.»
آن‌ها می‌گویند که افغانستان به صحرای بی‌قاعده و بدون قانونی می‌ماند که مردمش از شدت ناامیدی، فقط به خودکشی و فرار فکر می‌کنند.
معترضان در ادامه گفته‌اند که افغانستان به پناه‌گاه امن گروه‌های تروریستی تبدیل شده است. آن‌ها از جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد می‌خواهند که توافق‌نامه‌ی دوحه در میان طالبان و امریکا که نتیجه‌اش تسلط این گروه بر کشور و «آوارگی میلیون‌ها انسان، گرسنگی و آپارتاید جنسیتی و قومی» شده است، باید لغو شود.
در این قطع‌نامه آمده است که جهان نباید با طالبان به هیچ بهانه و ترفندی تعامل کند و این گروه نباید از سوی هیچ کشور و نهادی به رسمیت شناخته شوند.
آن‌ها یادآوری کردند که هر نوع تعامل با طالبان و به رسمیت‌شناختن این گروه، به معنای تعامل با تروریسم و رسمیت‌دادن به تروریستان است.
معترضان در ادامه گفته‌اند که وقت آن رسیده است که سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری بین‌المللی، مسوولیت خود در قبال افغانستان را به‌طور واقعی انجام دهند و به جنایت‌های جنگی، جنایت‌های ضد انسانی و نسل‌کشی‌ها از سوی طالبان در افغانستان پایان دهند.
در اخیر این قطع‌نامه تاکید شده است که خواست همه‌ی مردم، به‌ویژه زنان و دختران افغانستان چیزی غیر از پایان بی‌قید و شرط رژیم طالبان نیست.
