زنان معترض: پس از تسلط طالبان، زنان روزهای دشواری را تجربه می‌کنند

شماری از زنان معترض کشور می‌گویند که از زمان تسلط گروه طالبان بر افغانستان، زنان و دختران روزگار ناگوار و تیره‌ای را تجربه می‌کنند.

رخشانه: شماری از زنان و دختران معترض امروز(سه‌شنبه، ۹ اسد) برای ادامه‌ی مبارزه با عملکرد طالبان در برابر زنان، فراخوان داده‌اند و از عموم مردم کشور خواسته‌اند تا با فرا رسیدن سالروز سقوط کشور بار دیگر صدای عدالت‌خواهی زنان را رساتر فریاد بزنند.

رقیه ساعی، زن معترض و زندانی پیشین طالبان می‌گوید که این سومین سال متوالی است که دختران از آموزش و رفتن به مکتب محروم هستند و نیز دومین سال است که آزمون سراسری کانکور بدون حضور دختران برگزار می‌شود.

خانم ساعی می‌گوید که این محرومیت، آسیب‌های شدید روحی و روانی بر زنان و دختران وارد کرده و میزان خودکشی ناشی از این آسیب‌ها در میان زنان و دختران نیز افزایش یافته است.

یک بانوی معترض دیگر با ارسال نوار ویدیویی به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که از زمان تسلط طالبان بر کشور، زندگی زنان و دختران به صورت مطلق به خاک نشسته است.

او می‌گوید که اصلی‌ترین حقوق ما که آموزش و تحصیل است، از ما گرفته شده و اکنون در چهاردیواری خانه‌های خود زندانی شده‌ایم و حق بیرون شدن از خانه را هم نداریم.

بانوی دیگر هم می‌گوید که با نزدیک شدن به سومین سال تسلط طالبان بر کشور، وضعیت زنان و دختران به شدت نگران کننده است.

وی می‌افزاید که زنان و دختران از حق آموزش و تحصیل به‌صورت کامل محروم و نیز فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی آن‌ها نیز به شدت محدود شده است.

به گفته‌ی او، این محدودیت‌ها و محرومیت‌ها، تاثیرات منفی عمیقی بر زندگی روزمره‌ی زنان و دختران داشته است.

این بانوی معترض، جامعه‌ی جهانی و نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر به‌ویژه سازمان ملل متحد را به بی‌توجهی در برابر وضعیت زنان و دختران افغانستان متهم کرده و می‌گوید که این نهادها تنها به صدور اعلامیه بسنده کرده و هیچ‌گونه اقدام عملی و تاثیرگذار انجام نداده‌اند.

یکی دیگر از زنان معترض نیز با ارسال نوار ویدیویی به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که ۱۵ اگست، یک روز سیاه برای زنان و دختران در تاریخ افغانستان است.

او همچنین می‌گوید که این رویداد تاریخی، تمامی دست‌آوردهای زنان و دختران و جامعه‌ی مدنی افغانستان را نابود کرد و زحمات آن‌ها را به باد فنا داد.

این بانوی معترض می‌گوید که با تسلط طالبان بر کشور زنان و دختران از تمامی حقوق اصلی و اساسی خود توسط این (گروه تروریستی) محروم شده‌اند.

او از جامعه‌ی جهانی و نهادهای بین‌المللی مدافع حقوق بشر جداً می‌خواهد که در برابر وضعیت حقوق بشری زنان بی‌تفاوت و نظاره‌گر نباشند و به این فاجعه‌ی وحشت‌ناک پایان بدهند.