گروهی از زنان معترض مدعی اند که نیروهای طالبان با وجود اعلام عفو عمومی، به قتلهای فراقضایی افسران دولت پیشین دست زدهاند.
رخشانه: گروهی از زنان معترض تحت نام«جنبش زنان برای صلح و آزادی» امروز(شنبه، ۲۶ حمل) در برنامهی اعلام موجودیت این جنبش، گفتند که نیروهای طالبان با وجود اعلام عفو عمومی، افسران دولت پیشین را بازداشت، شکنجه و بهطور فجیع به قتل رساندهاند.
جنبش اعتراضی زنان برای صلح و آزادی، امروز در کابل اولین برنامهی اعتراضی خود را در یک مکان سربسته برگزار کردند.
پروانه ابرهیمخیل نجرابی، مسوول عمومی این جنبش به رسانهی رخشانه میگوید که اعضای این گروه، دختران معترضی اند که از چندین ماه به اینسو فعالیتهای انفرادی داشتند و به هدف حمایت از حقوق بشر، بهویژه حقوق زنان و دختران پا به عرصهی وجود گذاشتهاند.
خانم نجرابی میگوید که تقویت حلقههای اعتراضی در برابر افراطیت و آپارتاید جنسیتی، از دیگر اهداف این جنبش اعتراضی میباشد.
به باور این زنان، افغانستان پس از تسلط گروه طالبان به سیاهچالی برای بیش از سی میلیون جمعیت این کشور مبدل شده است.
در نوار ویدیویی که آنها به رسانهی رخشانه فرستادهاند، میگویند که طالبان طی مدت حاکمیت دوبارهی خود بر افغانستان، به انواع جنایتها و خشونتها علیه حقوق بشر متوصل شدهاند و زنان و دختران را از کار و آموزش محروم کرده و خانهنشین ساختهاند.
به گفتهی این زنان معترض، طالبان حقوق و آزادیهای اولیه و انسانی همهی شهروندان کشور را سلب کرده و فراتر از آن با اعمال محدودیتها بر زندگی اجتماعی مردم، بهویژه زنان و دختران، بحران بشری را در کشور تشدید کرده و امنیت جان و مال میلیونها انسان افغانستانی را در معرض خطر قرار دادهاند.
معترضان میگویند که هزاران تن در پی این ناامنی، آواره و مجبور به ترک وطن شدهاند.
زنان معترض مدعی اند که این گروه با اعمال سیاست حذف، زنان و دختران را از جامعه محو کرده، زمین و جایدادهای ساکنان بومی شماری از مناطق کشور را غصب و آنها را مجبور به کوچ اجباری کردهاند.
آنها میگویند که طالبان با صدور فرمانهای نقضکنندهی حقوق بشر، زندگی را برای عموم شهروندان کشور دشوار کرده و بیشترین آسیبهای این اقدامات ظالمانه را نیز زنان و دختران متحمل شدهاند.
به باور اعضای جنبش زنان برای صلح و آزادی، این گروه افغانستان را به زندان بزرگی برای تمامی شهروندان کشور مبدل ساختهاند.
جنبش زنان برای صلح و آزادی ضمن انتقاد از سکوت جامعهی جهانی، سازمان ملل و مدعیان حقوق بشر در برابر طالبان، از آنها میخواهند که سکوت خود را بشکنند و صادقانه در کنار مردم افغانستان ایستاد شده و از آنها برای رسیدن به حقوق شان حمایت کنند.
جنبش زنان برای صلح و آزادی در اعلامیهای همچنان خواستار رهایی فوری موسی شاهین، عالیه عزیزی، مرتضی بهبودی، الهه دلاورزی، مطیعالله ویسا و استاد رسول پارسی شدهاند.
آنها میگویند که این افراد بدون هیچ جرمی از سوی نیروهای طالبان بازداشت شده و اکنون در زندانهای مخوف این گروه بهسر میبرند و از سرنوشتشان اطلاعی در دست نیست.