شماری از اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان می‌گویند که طالبان آینده و سرنوشت مردم، به‌ویژه زنان و دختران افغانستان را به بازی گرفته‌اند.
رخشانه: اعضای این شبکه امروز(دوشنبه، ۲۹ جوزا) در یک برنامه‌ی اعتراضی در یک مکان سربسته، در شهر کابل این موضوع را مطرح کرده و می‌گویند که جامعه‌ی جهانی نیز در برابر «جنایات بزرگ ضد بشری طالبان» مهر سکوت بر دهان زده‌اند.
محجوبه حبیبی، یکی از اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان افغانستان می‌گوید که این برنامه‌ی اعتراضی به دلیل وضع محدودیت‌های روزافزون طالبان بر زندگی فردی و اجتماعی زنان و دختران برگزار شده است. او هدف از برگزاری این برنامه را رساندن صدای مظلومیت مردم افغانستان به گوش جهانیان عنوان کرده است.
حبیبی می‌گوید که ۲۳ماه از تسلط طالبان بر افغانستان می‌گذرد و طی این مدت، زنان و دختران از تمامی حقوق انسانی و اولیه‌ی خود محروم شده‌اند.
او با اشاره به بازداشت صبرو رضایی، افسر جلب و جذب اناثیه فرماندهی امنیه‌ی ولایت دایکندی در زمان حکومت پیشین و دو خواهرش، می‌گوید که همه‌روزه افسران و نظامیان حکومت پیشین به دلیل انتقام‌جویی‌های نیروهای طالبان بازداشت، شکنجه و حتا به قتل می‌رسند.
محجوبه حبیبی از جامعه‌ی جهانی، شورای حقوق بشر و امنیت سازمان ملل متحد می‌خواهد که در کنار مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران بایستند و از حقوق آن‌ها حمایت کنند.
زینب رضایی، یکی دیگر از معترضان امروز به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که طی دو سال حاکمیت طالبان در کشور، مشکلات زنان و دختران روزبه‌روز افزایش پیدا می‌کند.
زینب می‌گوید: «طالبان آینده و سرنوشت مردم افغانستان را به گروگان گرفته‌اند. بدتر از همه تمامی نهادهای به اصطلاح مدافع حقوق بشر نیز در برابر اقدامات طالبان سکوت کرده‌اند.»
زینب می‌افزاید که افزایش بی‌پیشینه‌ی فقر اقتصادی در میان خانواده‌های کشور، یکی از پیامدهای اقدامات«تندروانه و زن‌ستیزانه‌ی» گروه طالبان در افغانستان است که امروزه هزاران نفر از سراسر کشور مجبور به مهاجرت‌های غیر قانونی به ایران و پاکستان شده‌اند.
او می‌افزاید که مسوول وضعیت فعلی مردم افغانستان، گروه طالبان هستند که با«ندانم‌کاری‌های» خود کشور را به عمق بحران فرو برده‌اند.
زینب با اشاره به اجلاس اسلو، پایتخت ناروی می‌گوید که کشورهای جامعه‌ی جهانی تمامی اعمال ضد بشری طالبان را نادیده گرفته، آن‌ها را در اجلاس بین‌المللی دعوت کرده و در مسیر راه شان فرش سرخ هموار می‌کنند.
