محدودیت‌های طالبان، زنان را مجبور به انجام کارهای شاقه می‌کند

یک گروه سه‌نفری دختران در کابل می‌گویند که به دلیل محدودیت‌های روزافزون طالبان بر حقوق زنان و دختران، به کارهای شاقه روی‌آورده‌اند.

رخشانه: ناهید سلطانی، یکی از این زنان امروز(پنج‌شنبه، ۴ عقرب) در صحبت با خبرنگار رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که هر سه نفر آن‌ها دارای مدرک تحصیلی لیسانس هستند و به دلیل سیاست‌های زن‌ستیزانه‌ی طالبان، تمامی روزنه‌های امید به‌روی آن‌ها بسته شده؛ اما آن‌ها دست از تلاش بر نمی‌دارند.

او می‌گوید، آن‌ها مجبور شده‌اند که به حرفه‌ی قالین‌بافی که درآمد چندانی هم ندارد، روی بیاورند.

به گفته‌ی خانم سلطانی، با آمدن طالبان در افغانستان، تمام زنان و دختران در کشور به‌طور کُلی به حاشیه رانده شده‌اند.

او می‌گوید که طی دوسال حاکمیت طالبان، تبعیض جنسیتی، حذف سیستماتیک، قتل و شکنجه‌های روحی و جسمی از سوی طالبان، دامن‌گیر زنان و دختران بوده است.

سلطانی می‌افزاید که سال‌ها برای فراگیری علوم تلاش کردند و با بسیار سختی دانشگاه را به اتمام رساندند؛ اما با روی‌کار آمدن دوباره‌ی طالبان، نتوانسته‌اند که از دانش و تحصیل خود استفاده کرده و برای خود و جامعه‌ی خود کاری انجام دهند.

او می‌گوید که به خاطر تامین مخارج خود و دو کودک‌اش، مجبور شده است که به کارهای شاقه از جمله، قالین‌بافی بپردازد.

این گروه سه‌نفری زنان شامل، بصیره، دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی کامپیوتر ساینس، ناهید، دانش‌آموخته‌ی حقوق و جرم‌شناسی و پری، دانشجوی ژورنالیزم دانشگاه کابل است.

آن‌ها از نهادهای حقوق‌ بشری و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهند که به محدودیت‌های وارد شده توسط طالبان علیه زنان افغانستان، توجه جدی نمایند. 

به گفته‌ی آن‌ها، نادیده‌گرفتن خواست زنان، بزرگ‌ترین جنایت بشری در حق نصف جمعیت افغانستان است.

این درحالی است که طالبان با وضع محدودیت‌های روزافزون بر حقوق زنان و دختران، آن‌ها را از تمامی صحنه‌های اجتماعی حذف و خانه‌نشین کرده‌اند.