ادارهی امر به معروف طالبان در هرات تمامی خیاطیهای زنانهدوز را در این ولایت مسدود کرده که در واکنش به این اقدام، دهها خیاط در مقابل دفتر مقام ولایت هرات تظاهرات کردند.
رخشانه: منابع از میان خیاطهای زنانهدوز در ولایت هرات در صحبت با خبرنگار رسانهی رخشانه میگویند که صبح امروز(چهارشنبه، ۱ قوس) به دستور رییس امر به معروف طالبان، تمامی دکانهای خیاطی زنانه در این شهر مسدود شده است.
حامد ابراهیمی* ۲۸ ساله، یک تن از خیاطهای زنانهدوز در مارکیت فردوسی جادهی لیلامی در مرکز شهر هرات است. او با سرمایهی ۵۰ هزار دالر امریکایی سرقفلی دکانی را در مارکیت فردوسی در دست دارد؛ اما اکنون با بستهشدن دکان خیاطیاش مجبور است تا با شغل شانزدهسالهی خود خداحافظی کند.
حامد میگوید که امر به معروف طالبان طی چند ماه اخیر به تدریج قواعد سختگیرانهای بر خیاطها وضع کرده است و در اقدام اخیر اجازهی فعالیت را از وی و سایر خیاطهای زنانهدوز گرفته است.
او میگوید: «از ماههای اول تسلط طالبان در هرات آنها[امر به معروف] برای ما شرایط وضع کردند که ما در چارچوب آن کار میکنیم، ولی با بسته نمودن دکانها انگار نان را از سفرهی ما میگیرند.»
خیاطهای شهر هرات میگویند که رییس امر به معروف طالبان در این ولایت در جلسهای با خیاطها بهگونهی شفاهی ورود زنان به دُکانهای خیاطی را ممنوع اعلام کرده و هشدار به بسته نمودن دکانهای خیاطی زنانهدوز داده بود.
حامد در ادامه میگوید که قبلا نیز ادارهی امر به معروف طالبان طی دستوری اندازهگیری لباسهای زنان و داشتن اتاق پروف را ممنوع اعلام کرده بود.
او در ادامه میگوید، نیروهای طالبان قبلا و با هدف محدود کردن زمان گفتگو و ممنوعیت نشستن زنان دستور داده بودند تا مبلهای داخل دُکانها جمعآوری شده و میز تا فاصلهی ۵۰ سانتیمتر از دروازه به سمت جلو پیش برود.
خیاطهای هرات با انتقاد از دستور اخیر طالبان میگویند، این دستورها مشکلات جدی برای پیشبرد کارشان ایجاد کرده است و زیر سایهی فقر و با از دسترفتن شغل و بیکاری مجبور اند تا کشور را ترک کرده و راه مهاجرت غیر قانونی به ایران را در پیش گیرند.
محمد معروف* ۳۴ ساله، یکی دیگر از خیاطها در جادهی لیلامی شهر هرات به رسانهی رخشانه میگوید: «خیاطها اقتصاد ضعیفی دارند و از طریق خیاطی مصارف خانهی خود را تامین میکنند. اگر کارشان متوقف شود، به مشکلات اقتصادی شدید بر میخورند و نفقهی فامیل خود را داده نمیتوانند.»
ادارهی امر به معروف طالبان به خیاطهای زنانهدوز پیشنهاد داده تا تولیدی بدوزند و مشتریان از طریق فروشندگان لباس آنها را خریداری کنند.
در همینحال، خیاطها در واکنش به راهاندازی تولیدی لباس میگویند، با توجه به فقر گستردهای که در طی دو سال اخیر دامنگیر باشندگان شهر هرات شده است، خیاطها سرمایهای برای ایجاد تولیدی و معاش برای کارمندان را ندارند.
محمد معروف میگوید: «در حدود یکهزار خیاط در شهر هرات مصروف به کار اند. شخصیدوزی جایگزین ندارد، مگر اینکه تولیدیهای لباس را ایجاد کنیم؛ اما سالها طول میکشد که خیاطها در تولیدی کار کنند و عاید متوسط داشته باشند.»
آسیه* ۲۳ ساله، برای دوخت لباس نامزدیاش به مارکیت فردوسی در جادهی لیلامیها آمده است. او به مبلغ یازدههزار افغانی پارچه خریداری کرده؛ اما دروازهی بستهی دُکانهای خیاطی مارکیت فردوسی او را در شوک قرار دادهاست.
در حالیکه اشک در چشمان آسیه حلقه زده، میگوید که این خبر مراسم نامزدی را به کام او تلخ کرده است: «من به دکانهای کرایهی لباس عروس مراجعه کردم، لباسها مورد پسند من نبود. اکنون با قیمت گزاف تکه را خریداری کردم؛ اما زمانیکه به خیاط مراجعه کردم، او رد کرد. شما فکر کنید که مردها چگونه میتوانند مدل لباس ما را انتخاب کنند. آنها آنچه را که من بخواهم، نمیتوانند برای خیاط توضیح بدهند.»
در همینحال خیاطهای هرات میگویند، در طی سالهای اخیر فعالیت و دوخت لباس توسط خیاطهای زنانهدوز جایگزین خوبی بهجای لباسهای وارداتی از کشورهای همسایه بود.
نگرانیهایی وجود دارد که با بستهشدن دروازهی دکانهای زنانهدوزی، تقاضا برای خرید و وارد کردن لباس از کشورهای همسایه افزایش یابد.
ادریس* یکی دیگر از خیاطهای شهر هرات میگوید: «تاثیر آن صد در صد به ضرر مردم است. اگر فعالیت خیاطها متوقف شود، مردم مجبور اند که لباس را از خارج کشور وارد کنند. پول بیرون میشود و هزینهی زیادی صرف میشود.»
او میافزاید: «در کابل زنها از فروشندگان لباس خریداری میکنند؛ اما در شهر هرات زنها با گرفتن مدلهای لباس بهروز از اینترنت، به خیاط مراجعه میکنند و خیاط با همان کیفیت، ظرافت، تمیزی و مطابق به میل مشتری لباس شان را میدوزد.»
به گفتهی برخی دکانداران از جمله، بزازیهای پرچون فروشی، مهره فروشها، مهرهدوزها و گلدوزها، روند کار شان به شکل زنجیرهای به خیاطیهای زنانه وصل است و در صورت بستهشدن خیاطیهای زنانهدوز، کار آنها نیز از رونق خواهد افتاد.