در آستانه‌ی سه سالگی سقوط حکومت پیشین افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، جنبش زنان به سوی آزادی و پنجره‌ی امید زنان افغانستان با صدور قطعنامه‌های جداگانه خواهان لغو مشروعیت این گروه و مبارزه علیه ظلم و جنایات جاری در کشور شدند.
رخشانه: جنبش زنان به‌سوی آزادی امروز(شنبه، ۲۰ اسد) در قطع‌نامه‌ای، توافق‌نامه‌ی دوحه و خروج غیرمسوولانه‌ی نیروهای خارجی از افغانستان را فاجعه‌آمیز دانسته و بر ضرورت تشکیل حکومتی بر اساس آرای مردم و تأمین عدالت اجتماعی تأکید کرد.
این جنبش همچنین از جامعه‌ی جهانی خواسته است که از به رسمیت شناختن طالبان خودداری کرده و به آپارتاید جنسیتی در افغانستان توجه ویژه داشته باشد.
جنبش زنان به سوی آزادی در این قطع‌نامه از مردم افغانستان خواسته که در برابر ظلم و بی‌عدالتی‌های جاری سکوت نکنند.
این جنبش همچنین از جامعه‌ی جهانی و نهادهای حقوق بشری می‌خواهد که برای بازگشایی مکاتب، دانشگاه‌ها و ایجاد فرصت‌های کاری برای دختران و زنان در کشور تلاش کنند.
بر اساس قطع‌نامه‌ی این جنبش، بعد از گذشت سه سال از فاجعه‌ی سقوط، هنوز بسیاری از ابعاد و زوایای تاریک آن قابل توصیف و تحلیل نیستند.
قطع‌نامه تصریح کرده که در سه سال اخیر فجایع زیادی از جمله فقر فراگیر، بی‌کاری، خشونت سازمان يافته، وضع مالیات‌های کمرشکن و خارج از هر گونه قانون و اصول، تبعیض قومی، زبانی، فرهنگی، کوچ‌های اجباری و حذف کامل زنان از همه‌ی امور زندگی، دامن شهروندان کشور را فرا گرفته است.
قطع‌نامه تاکید کرده که طالبان در سه سال گذشته نه تنها گامی برای ثبات افغانستان بر نداشته‌اند؛ بلکه سياست سركوب، انحصار و تبعيض را در کشور تشدید کرده‌اند و به جنایت‌های ضد بشری دست زده‌اند.
اعضای جنبش زنان پنجره‌ی امید نیز در اقدامی نمادین، با سرودن و خواندن اشعار نوحه، به شرح حال زنان و دختران تحت ستم طالبان پرداختند.
آن‌ها تأکید کردند که سه سال است دختران افغانستان از تحصیل محروم شده‌اند و طالبان با جلوگیری از تعلیم و تحصیل زنان، به دنبال نهادینه کردن جهالت در جامعه هستند.
به گفته‌ی این جنبش، طالبان می‌دانند که زنان آگاه و تحصیل‌کرده، تهدیدی جدی برای ادامه‌ی حکومت آنان هستند و به همین دلیل، اصول حقوق بشری را زیر پا گذاشته و به درخواست‌های مردم و جامعه جهانی برای بازگشایی مکاتب و دانشگاه‌ها گوش نمی‌دهند.
این جنبش همچنین به سانسور نصاب آموزشی برای پسران اشاره کرده و افزوده که طالبان مضامین مرتبط با رشد افراطیت و تروریزم را جایگزین علوم عصری کرده‌اند.
اعضای این جنبش گفته‌اند که زنان معترض افغانستان در این سه سال، با شیوه‌های مسالمت‌آمیز برای دستیابی به حق آموزش، کار و دیگر حقوق اساسی خود مبارزه کرده و اعلام کرده‌اند که از حق‌خواهی و مبارزه برای حقوق انسانی خود دست نخواهند کشید.
جنبش زنان پنجره‌ی امید در پایان ابراز امیدواری کرد که جامعه جهانی و وجدان‌های بشری بیدار شده و همراه و هم‌صدا با زنان افغانستان برای پایان دادن به استیلای طالبان و بازگشت حقوق اساسی آنان مبارزه کنند.
سومین سال‌روز واگذاری افغانستان به دست طالبان در حالی از راه می‌رسد که زنان و دختران افغانستان از تمامی حقوق و آزادی‌های خود محروم هستند.
سازمان ملل متحد و جامعه‌ی جهانی هم تاکنون اقدامات موثری در زمینه حمایت از حقوق شهروندان افغانستان به ویژه زنان و دختران نداشته‌اند.
