رخشانه: شماری از فعالان حقوق زن در کابل، طی یک گردهمایی اعتراضی با انتقاد از طالبان می‌گویند که این گروه به جای بازداشت زنان معترض، برای مردم نان و کار فراهم سازند.
یکی از برگزار کننده‌گان این گردهمایی اعتراضی که نخواست هویتش فاش شود، در مصاحبهی تلفنی به رسانه‌ی رخشانه گفت: «مردم فعلا به فقر و گرسنه‌گی به سر می‌برند. باید به مردم نان و کار فراهم شود، نه این‌که [طالبان] دنبال زنان و دختران بگردند و آن‌ها را اختطاف کنند.»
این فعال حقوق زن گفت که آن‌ها برای رهایی زنان گرفتار شده از سوی طالبان اعتراض کرده و خواستار آزادسازی بدون قید و شرط آن‌ها هستند.
او هم‌چنان گفت: «از دید ما، دختران (فعالان حقوق زن) بازداشت نشده‌اند. آن‌ها از سوی طالبان ربوده شده‌اند. [طالبان] دختران معترض را هر روز دزدی می‌کنند، اختطاف می‌کنند و می‌ربایند، باید به این کار خود خاتمه بدهند.»
اعتراض این زنان، امروز (یک‌شنبه، ۱۷ دلو) در یک مکان سربسته در کابل برگزار شده و به دلیل حساسیت‌های امنیتی، محل اعتراض خود را مخفی نگه‌داشته‌اند.
در مصاحبهی تلفنی که یکی از برگزار کنندگان این گردهمایی اعتراضی با رسانه رخشانه داشت، با مخاطب قرار دادن طالبان گفت: «هرقدر قیودات وضع کنید، هرقد آدم‌ربایی کنید، هرقد دختران را بدزدید، باز هم ما تسلیم نمی‌شویم… شاید فضا را برای ما تنگ بسازید، در فضای بیرون [اعتراض] نتوانیم، از هرجایی و از هر طریق ممکنی، ما صدای خود را بلند می‌کنیم.»
طالبان با حاکمیت دوباره‌ی خود در اواخر ماه اسد، قیودات سخت‌گیرانه‌ای را در برابر زنان از جمله ممانعت آموزش در مکاتب و دانشگاه،ها ممانعت سفر بدون محرم شرعی، پوشیدن حجاب اجباری و ممانعت کار را وضع کردند.
این سیاست طالبان با واکنش زنان مواجه شد و فعالان حقوق زن در کابل و ولایت‌های کشور برای دست‌یابی به حقوق خود تظاهرات کردند.
طالبان برای این زنان اجازه‌ی اعتراض نداده و همواره تظاهرات آن‌ها را به خشونت کشانیده‌اند و حتا با پاشیدن اسپری مرچ زنان معترض را متفرق ساخته‌اند.
پس از واکنش‌های تند به تظاهرات خیابانی، تا هنوز چهار تن از برگزارکنندگان تظاهرات زنان به‌صورت قهری از سوی طالبان از خانه و محل کارشان بازداشت شده‌اند.
تمنا زریاب پریانی با سه خواهرش، پروانه ابراهیم‌خیل، مرسل عیار و زهرا محمدی، فعالانی هستند که از سوی طالبان گرفتار و ناپدید شده‌اند. تا هنوز از سرنوشت آن‌ها خبری در دست نیست که آن‌ها در کجا و چگونه نگه‌داری می‌شوند.
نهادهای مدافع حقوق‌بشر با ابراز نگرانی از وضعیت این زنان، خواستار معلوم‌سازی سرنوشت آن‌ها از سوی طالبان شده‌اند.
