اعضای شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان در جریان کارزار ۱۶ روزه محو خشونت علیه زنان در افغانستان می‌گویند که زنان و دختران کشور به دلیل محرومیت از حقوق شان، با آینده‌ی تاریکی روبه‌رو هستند.
رخشانه: اعضای این شبکه روز گذشته(جمعه، ۱۰ قوس) در یک حرکت اعتراضی در یک مکان سر بسته در شهر کابل گفتند که زنان در سراسر افغانستان از تمامی حقوق اساسی و انسانی خود محروم بوده و در معرض خشونت‌های خانگی، ازدواج اجباری و تبعیض جنسیتی قرار دارند.
آن‌ها می‌گویند که زنان افغانستان از ادامه‌ی این وضعیت به شدت متاثیر شده‌اند و نمی‌دانند که چه آینده‌ای در انتظار شان است.
به گفته‌ی آن‌ها، زنان افغانستان در «محرومیت» و «محکومیت» کامل به‌سر می‌برند و فضای وحشت‌ناکی را که طالبان برای آن‌ها خلق‌کرده‌اند، تجربه می‌کنند.
آن‌ها افزوده‌اند، زنان افغانستان علاوه بر تبعیض جنسیتی، مورد شکنجه، سرکوب، بازداشت تجاوز جنسی و حتا قتل از سوی نیروهای طالبان قرار گرفته‌اند.
آن‌ها همچنان می‌گویند که در حال حاضر، ندا پروانی و همسرش، ژولیا پارسی و پسرش، منیژه صدیقی و پریسا آزاده، چهار زن معترض در زندان‌های طالبان به‌سر می‌برند و هیچ معلوماتی از وضعیت آن‌ها در دست‌رس نیست.
آن‌ها تاکید می‌کنند که این زنان معترض زندانی باید فورا و بدون قید و شرط از بند این گروه آزاد شوند.
اعضای این شبکه در ادامه می‌گویند که جامعه‌ی جهانی درحالی از روز جهانی محو خشونت علیه زنان تجلیل می‌کنند که تعهد داده‌اند با خشونت علیه زنان در سراسر جهان مبارزه می‌کنند؛ اما اکنون که «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان توسط یک «گروه تروریستی» اعمال شده است، مهر سکوت بر لب زده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل از روز شنبه(۴ قوس) برابر با روز جهانی محو خشونت علیه زنان، کارزار ۱۶ روزه برای پایان دادن به خشونت‌ها علیه زنان در افغانستان را آغاز کرده است.
