در ادامه‌ی بازداشت و بی‌سرنوشتی منیژه صدیقی در زندان طالبان، اعضای «جنبش زنان پنجره‌ی امید» می‌گویند که حق خواستن جرم نیست، این گروه باید منیژه صدیقی را آزاد کند.
رخشانه: اعضای جنبش زنان پنجره‌ی امید امروز(چهارشنبه، ۸ فروردین) در یک حرکت اعتراضی در شهر اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان با ابراز نگرانی از وضعیت منیژه صدیقی در زندان طالبان، خواستار آزادی بدون قید و شرط وی شدند.
اعضای این جنبش در اعلامیه‌ای گفتند که با تسلط گروه طالبان بر افغانستان، شهروندان کشور و به‌ویژه زنان و دختران، با سرکوب، محرومیت، بازداشت، شکنجه و زندان مواجه هستند.
براساس این اعلامیه، طالبان تبعیض جنسیتی بی‌رحمانه‌ای را عليه زنان و دختران به هدف حذف آنان از جامعه‌ی افغانستان اعمال کرده‌اند که این نشان‌دهنده‌ی جنایت «آپارتاید جنسیتی» است.
اعلامیه نوشته است که با توجه به حجم خشونت علیه زنان از سوی طالبان، اکنون منیژه صدیقی در زندان طالبان در معرض «شکنجه و آزار جنسی» قرار دارد.
اعلامیه گفته است که خانم صدیقی به وکیل مدافع دست‌رسی ندارد و این گروه به او اجازه نمی‌دهند که حتا با اعضای خانواده‌ی خود ارتباط برقرار کند.
اعلامیه در ادامه گفته است که گروه طالبان ثابت کرده‌اند که با ارزش‌های حقوق بشری، احترام به حقوق زنان و مردم‌سالاری بیگانه اند و توانایی کنار آمدن با مردم افغانستان و جامعه‌ی جهانی را ندارند.
اعلامیه افزوده است که زنان افغانستان قربانی سیاست‌های«اشتباه» جامعه‌ی جهانی در قبال زنان شده‌اند.
اعضای این جنبش از جامعه‌ی جهانی و نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های ذی‌ربط بین‌المللی می‌خواهند که برای نجات منیژه صدیقی از زندان طالبان اقدام کنند.
منیژه صدیقی روز دوشنبه(۱۷ میزان) سال گذشته‌ی خورشیدی، از ساحه‌ی«کارته نو» شهر کابل توسط نیروهای استخبارات طالبان از نزدیکی خانه‌اش بازداشت شد.
پیش‌تر، برخی منابع نزدیک به خانم صدیقی تایید کردند که دستگاه قضایی طالبان او را به‌دلیل اعتراض در برابر این گروه و آتش زدن تصویر رهبر آن‌ها، به یک سال و شش ماه حبس محکوم کرده است.
