مرکز خبرنگاران افغانستان در بیانیه‌ای تصمیم وزارت اطلاعات و فرهنگ گروه طالبان برای تعلیق فعالیت رادیو خصوصی «بیگم» در کابل را به‌شدت محکوم کرد.
رخشانه: مرکز خبرنگاران افغانستان امروز ( سه‌شنبه، ۱۶ دلو) در یک بیانیه، پس از نشر خبرنامه‌ی وزارت اطلاعات و فرهنگ گروه طالبان مبنی بر تعلیق فعالیت رادیو بیگم به‌اتهام تخلفات متعدد و تولید محتوای رسانهای برای یک تلویزیون خارجی، این تصمیم طالبان را محکوم کرد.
این مرکز تأکید کرد که تعطیلی رادیو بیگم برخلاف قوانین رسانهای و در ادامه‌ی سیاست سرکوب‌گرایانه طالبان اعمال شده است.
این مرکز با استناد به قانون رسانه‌های همگانی که وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان نیز آن را معتبر دانسته، تأکید کرده است که این وزارتخانه نباید در فعالیت رسانه‌ها محدودیت ایجاد کرده یا آن‌ها را تهدید کند.
مرکز خبرنگاران افغانستان این اقدام طالبان را گامی در راستای سرکوب فعالیت رسانه‌های آزاد دانسته و از این گروه خواسته است که با تجدید نظر در تصمیم گرفته شده در مورد رادیو بیگم، اجازه دهند که این رسانه به فعالیت خود در چارچوب قانون رسانه‌ها ادامه دهد.
مرکز خبرنگاران افغانستان گزارش داده است که در یک سال گذشته، دست‌کم ۱۸ رسانه خبری توسط طالبان تعطیل شده‌اند. از این میان، ۱۴ رادیو و تلویزیون همچنان بسته مانده‌اند و هنوز اجازه بازگشایی نیافته‌اند.
این در حالی است که وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان امروز (سه‌شنبه، ۱۶ دلو) در خبرنامه‌ای ادعا کرده است که فعالیت رادیو بیگم به‌دلیل «تخطی از پالیسی نشراتی» و «سوءاستفاده از جواز فعالیت» در کشور به حالت تعلیق درآمده است.
در خبرنامه‌ی این وزارت طالبان آمده که تصمیم نهایی در پیوند به چگونگی ادامه فعالیت این رسانه‌ی شنیداری، پس از بررسی اسناد و شواهد گرفته خواهد شد.
رادیو بیگم در ۱۸ حوت ۱۳۹۹، با هدف روایت مبارزات و داستان‌های زنان افغانستان و دفاع از حقوق آن‌ها در کابل راه‌اندازی شد. در حا‌ل‌حاضر این رسانه شنیداری صدای زنان را در بیش از ۱۲ ولایت کشور بازتاب می‌دهد.
با گذشت سه و نیم سال از روی کار آمدن مجدد طالبان در افغانستان، این گروه اختناق و سرکوب شدیدی در فضای رسانه‌ها از جمله در فعالیت خبرنگاران زن اعمال کرده است. تحت حاکمیت طالبان شمار زیادی از زنان در رسانه‌ها از کارشان بیکار شده‌اند.
فعالان رسانه بدین نظر هستند که طالبان با ممنوعیت فعالیت رسانه‌های وابسته به زنان، می‌خواهند که به مانند نیمه دوم دهه ۹۰ میلادی صدای زنان را خاموش کنند.
