شکیبا حکیمی
روز پنجشنبه، (۱۳ عقرب)، زن حامله‌ای به نام مژده در یکی از روستاهای ولایت سمنگان، با تزریق داروی بیماری« شکر» به زندگی‌اش پایان داد.
خواهر مژده‌ی ۲۴ ساله که به دلایل امنیتی، نمی‌خواهد نامی از او برده شود، به رسانه‌ی رخشانه گفت که مژده به دلیل فقر و خشونت خانوادگی دست به خودکشی زده است. او گفت: «بعد از آمدن طالبان به سمنگان شوهر مژده که قوماندان خیزش مردمی در سمنگان بود، فرار کرد و مژده در این دو ماه چیزی برای خوردن نداشت.»
خواهرش گفت: «با وجود این که مژده هفت ماهه حامله بود، روزها را به گرسنگی سپری می‌کرد و اگر به همسایه‌ها چیزی می‌گفت، برادر شوهرش او را لت وکوب می‌کرد.»
خواهر مژده می‌گوید که او گاهی برای خوردن لقمه نانی به خانه مادر و خواهرانش می‌آمده است.
جمیله، مادر مژده در حالی که اشک می‌ریخت، به رسانه‌ی رخشانه گفت که یکی از دلایل خودکشی مژده خشونت خانوادگی بوده است. «مادرشوهر مژده اجازه نمی‌داد مژده، شبانه در کنار سه طفلش بخوابد. مژده در اتاقش تنها می‌خوابید.»
مادر مژده گفت که دخترش در چند سال گذشته به دلیل مشکلات‌های زیاد دچار بیماری روانی شده بود.
به گفته‌ی جمیله، مژده از سال گذشته به این طرف، به مواد مخدر نیز معتاد شده بود و برادران همسرش، مژده را به خاطر استفاده از مواد مخدر، بارها لت وکوب کرده بودند.
مادر مژده می‌گوید صبح پنج شنبه پسر مژده جسد بی‌جان او را در اتاقش پیدا کرده است، در حالی که اسم شوهر و فرزندانش را روی دیوار نوشته بوده و سرش را بر کفش‌های شوهرش گذاشته بوده است.
جمیله می‌گوید که دخترش با تزریق داروی بیماری« شکر» مربوط به شوهرش خودکشی کرده است.
نازو، یکی از دوستان مژده به رسانه‌ی رخشانه گفت که مژده یک قربانی رسم «بد دادن» بوده است. «زمانی که مژده ۱۶ ساله بوده، برادرش با یک مرد ۳۲ ساله در میدان فوتبال جنگ می‌کند و بینی او را می‌شکند، اما چون خانواده مژده توانایی پرداخت خسارت را نداشتند، مجبور شدند مژده را به نکاح آن مرد در آورند.»
نازو گفت که اعضای فامیل شوهر مژده از این که او از سوی پدرش به این خانواده به «بد» داده شده بود، او را نمی‌پذیرفتند.
به گفته‌ی خانواده مژده، سراج، شوهر او در سال‌های اخیر یک گروهی از نیروهای خیزش مردمی را در ولایت سمنگان فرماندهی می‌کرد. حدود چهار ماه قبل وقتی ولایت‌های شمال افغانستان به‌دست گروه طالبان سقوط کرد، او نیز فرار کرد.
مادر مژده می‌گوید که بعد از فرار سراج از افغانستان، زن و فرزندان او هیچ چیزی برای خوردن نداشتند. برادران سراج هم هیچگونه همکاری با آنان نمی‌کردند.
اعضای خانواده‌ی همسر مژده حاضر به گفت‌وگو نشدند. این چهارمین رویداد خودکشی زنان در ولایت‌های بادغیس، هرات، سمنگان و بامیان است که در طی دو هفته‌ی گذشته در افغانستان رخ داده‌است.
