سعیده، دختری که پدرش میخواست برای ادامهی تحصیل او کلیهاش را بفروشد، روز گذشته به ایالت متحده امریکا رسید.
رخشانه: سعیده با سپری کردن چالشهای زیاد، روز گذشته (پنجشنبه،۱۲اسد) به ایالت ویرجنایی امریکا رسید.
سعیده در صحبت با رسانهی رخشانه تایید کرده است که پدرش گردهاش را نفروخته و او با حمایت مالی شماری از شهروندان افغانستان در بیرون از کشور، موفق شد از کابل به اسلامآباد برود و از آنجا ویزای تحصیلی را از سفارت امریکا در پاکستان بگیرد.
قرار است سعیده به تاریخ ۱۷ آگست ماه جاری میلادی در دانشگاه «لینچبورگ» ایالت ویرجنیای امریکا حضور پیدا کرده و در رشته طب در مقطع لیسانس درسهایش را آغاز کند.
حدود دو ماه قبل رسانهی رخشانه، گزارشی را در مورد سعیده و خانوادهاش به دلیل حساسیتهای امنیتی، به نام مستعار «شکریه رضایی» نشر کرده بود و پس از آن شماری از شهروندان افغانستان و برخی از نهادها، اقدام به همکاری با سعیده در این سفر تحصیلی او کردند.
سعیده برای بدستآوردن این بورسیه تحصیلی، دشوارهای زیادی را تحمل کرده است. به گفتهی خودش در مراحل ابتدایی درخواست برای این بورسیه، به دلیل ضعف اقتصادی، توانایی پرداخت ۳۵۰ دالر امریکایی برای فیس اداری دانشگاه را نداشت و از همینرو در نخست از ادارهی دانشگاه پاسخ رد دریافت کرده بود.
او گفت: «وقتی نتوانستم۳۵۰ دالر بپردازم و از خود دانشگاه خواستم که همین مقدار پول را خودشان پرداخت کند، دانشگاه برایم پاسخ منفی داد که این واقعا ناامید کننده بود».
اما پس از چند مدتی، دوباره دانشگاه این بورسیه تحصیلی را که تمام هزینههای دوران دانشگاه را به او پرداخت میکند، به سعیده اهدا کرد. پس از گرفتن بورسیه کامل، سعیده باید با پدرش به سفارت امریکا در پاکستان برای سپری کردن مصاحبه تحصیلی میرفت؛ اما به دلیل مشکلات اقتصادی پدر او حاضر شده بود، یکی از گردههای خود را بفروشد، تا بتواند هزینه سفر خود و دخترش را تا پاکستان تامین کند. پس از حاکمیت طالبان، سفارت امریکا در افغانستان بسته شد و به دلیل محدودیت طالبان، زنان و دختران نمیتوانند بدون محرم شرعی مرد، به تنهایی سفر کنند. از اینرو پدر سعیده باید تا پاکستان دخترش را همراهی میکرد و این سبب افزایش هزینهی سفر آنان از کابل به پاکستان شده بود.
سعیده که پس از سپری کردن مشکلات زیاد، موفق به کسب بورسیه و سفر به امریکا شده، میگوید که اگر به شش ماه قبل برگردد، موفقیت امروز او شبیه یک «معجزه» است.
او افزود: «آینده قابل پیشبینی نیست. آن زمان اصلا تصورهم نمیکردم که چند ماه بعد در رشته مورد علاقهام (طب) در یکی از دانشگاههای امریکا دست پیدا کنم. طالبان هم تازه تمام کورسها و دانشگاهها را بهروی دختران بسته کرده بودند.»
سعیده از تصمیم قطعی خود و حمایت خانوادهاش به عنوان کلید موفقیتاش یاد کرده و گفته است: «من داشتم هدف خود را با قاطعیت دنبال میکردم و خانوادهام هم حمایتم میکرد. این دو چیز در واقع کلید موفقیتم بوده است.»
او در چند ماه اخیر دانشآموز آموزشگاه «دختران دانایی» در کابل بود. این آموزشگاه خصوصی، پس از بسته شدن مراکز آموزشی بهروی دختران، ایجاد شده و به دختران زبان انگلیسی و ریاضی، تدریس میکند.
سعیده گفته است، تلاش خواهد کرد تا به دخترانی که اکنون در افغانستان از آموزش محروم شدهاند، در حد توان کمک کند؛ اما او از دختران میخواهد، تسلیم چالشهای روزگار نشوند: «از همهی دختران میخواهم ناامید نباشند. تلاش کنند. آینده قابل پیشبینی نیست. همان طورکه ما آمدن طالب را پیشبینی نکرده بودیم، همان طور که مه فکر نمیکردم یک روزی امریکا بیایم. شاید روزی شما در جاهای بهتر از من درس بخوانید. پس ناامید نباشید.»
سعیده در حالی یک سفر پر چالش تحصیلی را آغاز میکند که پس از حاکمیت طالبان، میلیونها زن و دختر به دلیل محدودیت این گروه، از حق آموزش محروم شدهاند. طالبان تنها به دختران پایینتر از صنف ششم، اجازهی رفتن به مکتبها و مکانهای آموزشی را میدهند.