دو سال قبل ذبیح الله سعادت که یکی از کارمندان ریاست انکشاف دهات در ولایت بامیان است، متوجه شد که مردم به شکل بیرحمانه در روستاها در دریاچه‌های بامیان ماهی‌ها را صید می‌کنند. او از این کار ناراحت شده بود و با منیره خاوری همسرش بحث می‌کردند که چگونه از صید ماهی‌ها در روستاهای بامیان جلوگیری شود. او همیشه از منقرض شدن نسل ماهی در دریاچه‌های بامیان نگرانی می‌کرد.
این زوج جوان در همین بگو و مگو بودند که تصمیم گرفتند فارم پرورش و تکثیر ماهی را در بامیان ایجاد کنند. منیره به همسرش اطمینان داد که در ایجاد این فارم او را به گونه مداوم حمایت و همکاری می‌کند.
ذبیح الله سعادت پس از تصمیم مشترک با همسرش شروع می‌کند برای تحقیق تا بفهمد کدام نوع ماهی می‌تواند در بامیان زندگی کند و در فارم آن‌ها پرورش یابد.
آقای سعادت شش ماه روی چگونگی پرورش و تکثیر ماهی در بامیان تحقیق می‌کند و سرانجام تصمیم می‌گیرد فارم پرورش ماهی را ایجاد نماید. دو صد هزار افغانی پولی است که ذبیح الله سعادت و منیره خاوری همسرش روی این فارم ماهی سرمایه‌گذاری کرده‌اند.
برای نخستین‌بار این فارم پرورش و تکثیر ماهی از سوی این زوج در بامیان ایجاد شده است. فارم پرورش ماهی آن‌ها در روستای« خوال» در مرکز بامیان که یکی از دره‌های زیبا در این ولایت است، موقعیت دارد.
منیره خاوری، همسر ذبیح الله سعادت که تقریبا تمامی مسئولیت این فارم را به عهده دارد، می‌گوید که این یک تصمیم درست در زندگی آنان است و از این کار شان ابراز خرسندی می‌کند. او می‌گوید دیگر حس بطالت ندارد از این که روزانه دیگر کار بامزد و مفید می‌کند و مدیریت کار بزرگی را انجام می‌دهد.
یکی از دلایلی که منیره با علاقمندی زیادی روزانه هشت ساعت بی‌وقفه روی این فارم کار می‌کند، این است که شهروندان بامیان از شکار ماهی‌ها در این ولایت خودداری کنند.
منیره می‌گوید که او و همسرش از شهروندان بامیان تقاضا دارند به‌جای شکار ماهی به شکل سنتی آن که منجر به منقرض شدن نسل ماهی در این ولایت می‌شود، از فارم پرورش ماهی آن‌ها، نیازمندی‌شان را خریداری کنند.
این زوج جوان بامیانی در اوایل حدود پنج‌صد جوجه ماهی را از کابل به بامیان آوردند و پس از آن ۵۵ هزار تخم ماهی از کشور دانمارک خریداری کردند. آنان روی تکثیر ماهی بیشتر تمرکز دارند تا ماهی مورد نیاز شهروندان بامیان را تامین کنند.
منیره تا صنف ۱۲ درس خوانده است؛ اما به دلیل مشکلات اقتصادی و خانه‌داری نتوانسته به درس‌هایش ادامه بدهد. او می‌گوید که تمام مسئولیت این فارم را به عهده گرفته است و می‌خواهد در رشد اقتصاد خانواده‌اش سهم بگیرد و بتواند ادامه درس‌هایش را بخواند.
به تازگی ذبیح‌الله سعادت و منیره خاوری توانسته است که سه هزار تخم ماهی را به ولایت تخار نیز بفرستد تا در آن‌جا نیز روی پرورش و تکثیر ماهی کار شود.
این زوج می‌گویند هدف‌شان توسعه و ایجاد فارم‌های جدید در نقاط مختلف بامیان و افغانستان می‌باشد و از طریق این فارم تکثیر ماهی می‌خواهند اقتصاد خانواده‌شان را تامین کند.
ذبیح الله سعادت می‌گوید:« من به دلیل که از صبح تا شام مصروف کار در یکی از ادارات هستم بانو خاوری همسرم کار پرورش و تکثیر ماهی را در فارم پیش می‌برد».
هر جوجه ماهی و تخم آن به ارزش ۳۰ تا ۵۰ افغانی در فارم ذبیح‌الله و منیره به فروش می‌رسد.
پیش از این چهار سال قبل، یک فارم ماهی گوشتی در منطقه آجر ولسوالی کهمرد این ولایت ایجاد شده بود و فی کیلو گوشت ماهی را به یک هزار افغانی به فروش می‌رساند که بیشترین تولیدات این فارم برای فروش به کابل انتقال داده می‌شد.
از سویی هم مسئولان در بخش زراعت و مالداری در ولایت بامیان می‌گویند که ایجاد فارم‌های تکثیر و پرورش ماهی سبب جلوگیری از صید ماهی در دریاهای کوچک و ساحات حفاظت شده می‌گردد.
