منابع مردمی در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار می‌گویند که طالبان زنان کهن‌سال را نیز از رفتن به پارک‌های تفریحی و ورزش صبح‌گاهی منع کرده‌اند.
رخشانه: دست‌کم چهار منبع مردمی در شهر جلال‌آباد انروز(شنبه، ۱۱ قوس) در صحبت با خبرنگار رسانه‌ی رخشانه می‌گویند که بسیاری از زنان برای حفظ سلامتی خود هر روز صبح در منطقه‌ی «مسجد عیدگاه» شهر جلال آباد قدم می‌زدند؛ اما اکنون به دستور طالبان اجازه ندارند.
شبنم* ۵۰ ساله ساکن ناحیه‌ی چهارم شهر جلال آباد است و می‌گوید که به بیماری دیابت مبتلا است و بنا به توصیه‌ی داکتر باید هر روز صبح ورزش کند.
وی گفت: «ما را از ورزش در پارک عیدگاه منع کرده‌اند، هر روز صبح با حجاب می‌رفتیم، هیچ وقت صورت‌مان را نشان ندادیم، نمی‌دانم چرا آن‌ها[طالبان] آن را منع کرده‌اند.»
شبنم می‌گوید که طالبان باید در این تصمیم خود تجدید نظر کنند و حداقل اجازه دهند که زنان برای ورزش به پارک‌ها بروند.
او می‌گوید، همه‌ی زنانی‌که قبلاً با خیال راحت در پارک‌ها قدم می‌زدند، اکنون در خیابان‌ها راه می‌روند و قدم می‌زنند.
وی با انتقاد از این اقدام طالبان می‌گوید که حدود ۱۴ پارک در نُه ساحه‌ی شهر جلال‌آباد ساخته شده و از لحاظ امنیتی برای زنان هیچ مشکلی وجود نداشته است؛ اما با آن هم، طالبان این پارک‌ها را به‌روی زنان مسدود کرده‌اند.
فرشته* یکی دیگر از باشندگان شهر جلال‌آباد می‌گوید که مادرش فشار خون و دیابت دارد و هر روز صبح به ورزش می‌رفت؛ اما حالا که از رفتن به پارک‌ها منع شده‌اند، نگران بدتر شدن بیماری مادرش است.
وی می‌افزاید: «مادرم دیابت و فشار خون دارد، او هر روز صبح برای ورزش به پارک می‌رفت؛ اما چون طالبان رفتن زنان را به پارک‌ها ممنوع کرده‌اند، بسیار نگران هستیم که بیماری مادرم شدیدتر نشود.»
فرشته می‌گوید، نمی‌داند که واقعا دلیل طالبان برای ممنوعیت حضور زنان در پارک‌های تفریحی چه است.
فضل* یکی دیگر از باشندگان شهر جلال آباد به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید: «من هر روز صبح برای ورزش به آنجا می‌روم، زنان زیادی در آنجا می‌رفتند، قدم می‌زدند و ورزش می‌کردند؛ اما امروز وقتی مردان و زنان به این پارک آمده بودند، اول همه درها بسته بود و بعد از دقایقی فقط دروازه‌ی روبه‌روی [آرامگاه بچه خان بابا] باز شد، مردها رفتند، اما به زنان اجازه ندادند.»
فضل می‌گوید: «به زنان هشدار داده شده بود که به محوطه مسجد عیدگاه نروند. فردای آن روز نیروهای فرماندهی امنیه به زنان گفتند که برای پیاده روی و ورزش به اینجا نیایند. در خانه ورزش کنید. بیرون نیایید.»
وجد خان، یکی دیگر از باشنده گان شهر جلال‌آباد می‌گوید که طالبان نه تنها پارک مسجد عیدگاه را به روی زنان بستند، بلکه برخی پارک‌های تفریحی دیگر که زنان و کودکان در روزهای مشخصی از هفته به آنجا می‌رفتند را به‌روی آن‌ها نیز مسدود کرده‌اند.
وی می‌گوید: «دیروز صبح زود از پارک کنار مسجد عیدگاه می گذشتم که در مقابل دروازه ماموران امر به معروف ایستاده بودند و زنانی را که پیاده می‌رفتند را مانع می‌شدند. زنان برای حفظ سلامتی خود هر روز صبح به این پارک می‌رفتند. پیش از این ورزشگاه شیرزی و پارک‌هایی که برای زنان ساخته شده بود مدت هاست که تعطیل شده است.»
از سوی دیگر، ماموران اداره امر به معروف طالبان در ننگرهار تایید می‌کنند که آن‌ها زنان را از بازدید از ساحات تفریحی منع کرده‌اند.
عبدالغفار صباون فاروق، مدیر نشرات اداره‌ی امر به معروف این گروه در ننگرهار به رسانه‌ها گفته است: «باید بگوییم که ورود بانوان به پارک‌های دیگر از جمله پارک مسجد عیدگاه ممنوع است و اجازه ورزش در آن‌ها را هم ندارند.»
فضل می‌گوید که در زمان حکومت پیشین نیز زنان با برقع و یا چادری به این پارک‌ها برای قدم زدن و ورزش می‌آمدند.
با این حال، فاروق، اظهارات فضل را مبنی بر وجود «زنان بیمار و سالخورده» تکذیب می‌کند و می‌افزاید: «این زنانی‌که به پارک مسجد عیدگاه می‌آمدند مریض نبودند و یک مورد دیگر این است که آن‌ها می‌توانند در خانه ورزش کنند.»
از زمانی که طالبان بار دیگر در اگست ۲۰۲۱ کنترل افغانستان را به دست گرفتند، در داخل و خارج از کشور به دلیل اعمال محدودیت‌های «ظالمانه» بر تحصیل، کار و زندگی عمومی زنان مورد انتقاد قرار گرفته‌اند و با گذشت بیش از دو سال، تاکنون از سوی هیچ کشوری به‌رسمیت شناخته نشده است. چیزی که رسماً مانع به مشروعیت حکومت آن‌ها گفته می‌شود، معضل حقوق زنان و حقوق بشر است.
اما مقام‌های طالبان همواره می‌گویند که با در نظر گرفتن «احکام اسلامی» تمام «حقوق شرعی» را برای زنان قائل شده‌اند و در زمینه‌هایی که محدودیت ایجاد کرده‌اند، «کوتاه مدت» و یا موقتی است.
