رئیس جمهور غنی در سال ۱۳۹۵ با صدور فرمانی نهم حوت را روز ملی نیروهای امنیتی افغانستان اعلام کرد. این فرمان از سوی کابینه نیز به تصوییب رسید و روز نهم حوت درج تقویم رسمی کشور گردید.
از آن به بعد همه ساله از این روز در سراسر افغانستان گرامیداشت میشود. رسانهی رخشانه بهمناسبت روز ملی سرباز، گزارش نخستین زن پولیس در امنترین ولایت افغانستان را به نشر می رساند که به قول خودش نزدیک به دو دهه، هنوز نتوانسته بست کاریاش را ارتقا دهد.
ناهید نخستین زن پولیس در بامیان است که یک سال بعد از سقوط طالبان حدود دو دهه قبل به صفوف نیروهای امنیتی پیوست. زمانی که سربازی فقط کار مردانه محسوب میشد و از دیدن یک پولیس زن همه بهنحوی وحشتزده میشدند.
ناهید اولین دگروال زن در ولایت بامیان است که در مدت ۱۹سال فعالیت، کمترین ارتقا و به گفته خودش بیشترین فعالیت را نسبت به هم رزماناش داشته است. ناهید ریسک بزرگی را پذیرفته بود؛ زیرا حس میکرد که زنان هم عضوی از جامعه اند و سهمی در قانون اساسی و حکومت دارند. بنابر این او تصمیم میگیرد تا راه حلی برای مشکلات زنان در نظام باشد. جایی که قضیههای زنان به ندرت بررسی و رسیدگی به آنها میشد. خانم ناهید میگوید:« زمانی که خواستم در نظام بیایم دو هدف اصلی مرا به این سو کشاند؛ اول اینکه تابوشکنی کنم. چون هنوز عقاید طالبانی در جامعه حاکم بود، حتی مردم در تصوراتشان اجازه نمیداد که یک خانم پولیس شود. من در این راستا قدم گذاشتم تا کار کردن یک زن در نظام از سوی جامعه عیب تعریف نگردد و دلیل دیگر قضایایی خشونت علیه زنان بود که در ادارات امنیتی درست پیگیری نمیشد و حتی زنان در این ادارات نیز مورد تبعیض و خشونت قرار میگرفتند».
او در بخش تعینات و تبدیلات پرسونل اناثیه رسیدگی به قضایای خشونتهای خانگی و دیگر موقفهای کلیدی در قومندانی امنیه بامیان کارکرده و توانسته بیش از ۷۹ تن پولیس خانم را در قومندانی جذب نماید. بیشترین کارهای خانم ناهید در قسمت خشونتهای خانوادگی است و فعلا نیز بهعنوان مدیر حقوق بشر قومندانی امنیه بامیان اجرای وظیفه میکند.
اما با آن هم دگروال ناهید از تبعیضهای فراوانی که سد راه زنان پولیس بوده و است، شکایت دارد. از خشونتهای جنسی گرفته تا تبعیضهای ارتقای بست. دو ماه پیش خانم ناهید برای ارتقای بست با سند و دلیل قانونیی که برای ارتقایش در دست داشت به وزارت داخله مراجعه کرد. وزیر داخله حکم داد تا به حیث مدیر اداری و معاون قومندانی کار کند او میگوید :« به اساس حکم وزیر داخله افغانستان قرار بود به حیث مدیر اداری و معاون قومندان امنیه بامیان کار کنم؛ اما به دلیل مخالفتهای قومندان امنیه بامیان و افسران بلند رتبه بامیان نتوانستم هنوز تقرری خویش را طی مراحل کنم که شاید تنها دلیل مخالفت این افسران این باشد که چطور آنها بیایند تحت امر یک خانم کار کنند».
خانم ناهید تحصیلات نظامیاش را در کشور آلمان فرا گرفته و در بخش جامعهشناسی ماستری نیز دارد. او به این باور است که تنها راه رهایی زنان از چنگال تبعیضها و نابرابریها بالا بردن سواد و ظرفیتشان است.
اولین روزهایی که ناهید بلند شد و در صف پولیس نامنویسی کرد، تنها بود. اما حالا تمام اعضای خانوادهاش؛ شوهر و فرزندانش نیز شانه به شانه او برای امنیت ولایتشان میرزمند.
خانم ناهید خواهان شفافیت در بخش نظامی است. شفافیت در ارتقای بست، شفافیت در رسیدگی به پروندههای آزار و اذیتهای جنسیتی که زنان پولیس همواره با آن مواجه بوده/ هستند. او با آن که در راس کمیته منع آزار و اذیت در قومندانی ولایت بامیان است؛ اما به گفته او هیچ زنی جرات نمیکند تا از آزارهای روزمره که از سوی همکاران مردشان صورت میگیرد، شکایت کند.
واقعا خیلی سخت است
یک خانوم کی ۲۰ سال با صداقت در مظهر خدمت به وطن خود عمر خود را صرف میکنم
باز هم از حق و حقوق بهره من. نیست باید خانوم ناهید ارتقا بست داده شود