شماری از زنان معترض موسوم به جنبش«زنان پنجره‌ی امید» در پیوند به بازداشت ژولیا پارسی و ندا پروانی گفته‌اند که آن‌ها قربانیان آپارتاید جنسیتی هستند.
رخشانه: اعضای این جنبش امروز(چهارشنبه، ۱۹ میزان) در حرکت اعتراضی در یک مکان سر بسته گفتند که فعالان مدنی و حقوق زن در زندان‌های طالبان به غذای کافی، خدمات صحی و وکیل مدافع دست‌رسی ندارند و حتا به آن‌ها اجازه‌ی ارتباط با اعضای خانواده‌ی شان داده نمی‌شود.
اعضای این جنبش، خواستار رهایی فوری و بدون قید وشرط ژولیا پارسی، ندا پروانی و اعضای خانواده‌ی شان و نیز آزادی مرتضی بهبودی، مطیع‌الله ویسا و رسول پارسی از«شکنجه‌گاه طالبان» شدند.
زنان معترض می‌گویند که طالبان یک«گروه تروریستی خون‌آشام اند که برخلاف اراده‌ی مردم و توسط انتحار و انفجار و با ریختاندن خون هزاران انسان بی‌گناه ملکی و نظامی، بر سرنوشت میلیون‌ها زن و مرد افغانستانی حاکم شده و مردم این کشور را به گروگان گرفته‌اند.»
آن‌ها می‌افزایند که این گروه همواره به کشتار نظامیان و کارمندان ملکی حکومت پیشین پرداخته و املاک اقلیت‌های قومی-مذهبی را غصب و آن‌ها را وادار به کوچ‌های اجباری کرده‌اند.
آن‌ها تاکید می‌کنند که این گروه، زنان را که جزء جدایی‌ناپذیر تاریخ، سیاست، اجتماع، فرهنگ و اقتصاد کشور هستند، به دلیل جنسیت شان به‌طور سیستماتیک حذف و از تمامی حقوق اساسی شان محروم کرده‌اند.
معترضان می‌گویند که ژولیا پارسی و ندا پروانی از جمله‌ی زنانی هستند که برخلاف قوانین بین‌المللی از سوی طالبان بازداشت و زندانی شده و زیر شکنجه‌ی نیروهای این گروه به‌سر می‌برند.
آن‌ها از جامعه‌ی بین‌المللی و سازمان ملل متحد می‌خواهند که بیش از این جنایات طالبان علیه زنان را نظاره‌گر نباشند و هرچه زودتر اقدامات عملی را برای حمایت از حقوق بشر و به‌رسمیت‌شناختن آپارتاید جنسیتی روی دست گیرند.
نیروهای طالبان حوالی ساعت ۹:۰۰ صبح روز(سه‌شنبه، ۲۸ سنبله) ندا پروانی، همسر و کودک چهار ساله‌اش را از خانه‌اش واقع در ساحهی خیرخانه، از مربوطات ناحیه یازدهم شهر کابل بازداشت کرده‌اند.
به دنبال آن، نیروهای این گروه حوالی ساعت ۷:۰۰ پیش از ظهر روز(چهارشنبه، ۵ میزان) ابتدا پسر ژولیا پارسی را از ساحهی«کوته سنگی» بازداشت کرده و ساعتی بعد خودش را از خانه‌اش، در ساحهی قلعه‌ی فتح‌الله شهر کابل بازداشت کرده‌اند.
گرچه بازداشت ندا پروانی و ژولیا پارسی واکنش‌های گسترده‌ای به همراه داشته؛ اما طالبان تاکنون در این مورد هیچ‌گونه اظهار نظری نکرده‌اند.
