اعضای جنبش زنان «پنجره امید» گفته‌اند زنانی که به آپارتاید جنسیتی طالبان نه گفته‌اند و در مقابل اعمال این گروه دست به اعتراض زدند، در زندان‌های طالبان به سر می‌برند.
رخشانه: این زنان امروز(چهارشنبه، ۲۴عقرب) در یک تجمع اعتراضی در مکان سربسته، خواستار رهایی فوری زنان معترض و فعالان حقوق بشر از زندان طالبان شدند.
در اعلامیه‌ای این جنبش زنان، خطاب به طالبان آمده است که به چه جرمی ژولیا پارسی، ندا پروانی و منیژه صدیقی در زندان تحت شکنجه‌اند.
زنان معترض گفته‌اند که این زنان معترض و سایر فعالان حقوق بشر باید فوری و بدون قید و شرط از سوی طالبان رها شوند زیرا به باور آنان آزادی‌خواهی و حق‌خواهی جرم نیست.
اعضای جنبش زنان پنجره امید که در پاکستان در تبعید به سر می‌برند، گفته‌اند که زنان می‌دانند که پاسخ به حق‌خواهی در رژیم طالبان، شلاق، شکنجه و زندان است، اما با آنهم در مقابل طالبان دست به اعتراض زده‌اند.
در اعلامیه این جنبش آمده است: «در میان این همه ظلم واپارتاید جنسیتی زنان آزادی‌خواه، قامت برافراشتند وبه رژیم آپارتاید جنسیتی نه گفتند. صدا بلند کردن در برابر نقض حقوق اساسی وحقوق بشری خود وهم‌نوعان خود ایستادند.»
در این اعلامیه تاکید شده است که زنان معترض در افغانستان در مقاب توپ و تفنگ ایستادگی کرده‌اند و تهدیدهای جانی را متحمیل شدند.
جنبش زنان پنجره امید گفته‌اند که با سرنگونی نظام جمهوری و تسلط گروه طالبان، زنان از سیاست و رهبری در حکومت حذف شده‌اند و نظام تک جنسیتی و «فاشیستی» در افغانستان برقرار شده است که به گونه‌ی سیستماتیک زنان را منزوی کرده است.
این جنبش افزوده است که طالبان حق آموزش، کار، آزادی گشت‌وگذار، حق انتخاب پوشش را از زنان گرفتند و این به افزایش آمار خودکشی‌ها، تجاوز جنسی، ازدواج‌های اجباری و زیر سن و ضرب و شتم منجر به مرگ انجامیده است.
رژیم طالبان متهم به اعمال تبعیض جنسیتی و «آپارتاید جنسیتی» اند و اعتراض‌های زنان را با زور تفنگ سرکوب کردند و سه زن معترض هم اکنون در زندان این گروه به سر می‌برند.
