وزارت تحصیلات عالی طالبان اعلام کرده که دانشگاه‌ها سر از تاریخ ۱۵ حوت به‌روی دانشجویان پسر باز می‌شود؛ اما دختران دانشجو همچنان از رفتن به دانشگاه محروم هستند.
رخشانه: حافظ ضیا‌الله هاشمی، سخنگوی وزارت تحصیلات عالی طالبان، امروز(چهارشنبه، ۱۰ حوت) در گروه خبرنگاران و سخنگویان، مکتوبی را که در شبکه‌های اجتماعی از آدرس وزارت تحصیلات این گروه نشر شده، تایید کرد و گفت که درس‌های دانشگاه‌ها سر از تاریخ ۱۵ حوت تنها برای دانشجویان ذکور آغاز خواهد شد.
هم‌زمان با این، دانشگاه بامیان نیز طی مکتوبی اعلام کرده که درس‌های دانشگاه‌ها در تاریخ ذکر شده برای دانشجویان ذکور شروع می‌شود.
در مکتوبی که از طرف وزارت تحصیلات عالی طالبان برای تمامی دانشگاه‌های دولتی فرستاده شده نیز در مورد بازگشایی دانشگاه‌ها به‌روی دختران چیزی گفته نشده است.
از سوی دیگر، مریم معروف آروین، فعال حقوق زن، بنیانگذار و مسوول عمومی «جنبش شنبه‌های ارغوانی» به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید، درست در زمانی که مردم افغانستان، به‌ویژه زنان و دختران دانشجو انتظار داشتند که دست‌کم در سال پیش‌رو دانشگاه‌ها و مکاتب به‌روی آنان باز شود؛ اما اعلام امروز طالبان، آرزوی دانشگاه و مکتب رفتن را برای دختران، به یک خواب و خیال تبدیل کرده است.
خانم آروین می‌گوید که زنان و دختران افغانستان بیش‌تر از این، توقع محرومیت و محکومیت را بخاطر جنسیت‌شان نداشتند. آن‌ها امیدوار بودند که حداقل حقوق انسانی و بشری شان از سوی طالبان به رسمیت شناخته شود، این چیزی بود که طالبان در توافق‌نامه‌ی دوحه برای مردم افغانستان و جامعه‌ی جهانی تعهد کرده بودند.
آروین می‌گوید که متاسفانه زنان و دختران، در زندانی به نام افغانستان محرومیت و محکومیت شدید را با نقض حقوق و آزادی‌های‌شان تجربه می‌کنند.
به گفته‌ی خانم آروین، این رفتار و رویکرد طالبان در بحث حقوق و آزادی‌های اساسی زنان و دختران و عدم تعهدات این گروه در برابر مردم و جامعه‌ی جهانی، ثابت می‌کند که افکار و اندیشه‌ی طالبانی قابل تغییر نیست.
او توضیح می‌دهد، طوری که این گروه در ۲۵ سال قبل، در ستیز با زنان و حقوق و آزادی‌های اساسی آنان بودند، امروز نیز هستند.
او با تاکید بر رویکرد طالبان نسبت به زنان، می‌گوید: «در افکار و اندیشه‌ی طالبان، حقوق و آزادی‌های زنان از حجاب اجباری و بچه‌داری شروع می‌شود و تا آشپزی و مبدل شدن به برده‌های جنسی ادامه پیدا می‌کند.»
خانم آروین می‌گوید که تاثیرات مسدود ماندن دانشگاه‌ها به‌روی دختران به شدت وحشتناک است.
او استدلال می‌کند، وقتی دختران از آموزش و دانشگاه محروم می‌شوند، مجبور هستند که به ازدواج اجباری تن بدهند، مجبور اند خشونت‌های خانواده‌گی را تحمل کنند و از همه بدتر، دچار موارد مختلف بیماری‌های شدید روانی می‌شوند.
آروین در ادامه با انتقاد از این اقدام طالبان، می‌گوید که این گروه، با این رویکرد خود در مقابل زنان و دختران، آینده‌ی آن‌ها را ویران کرده و آرزوهای‌شان را«ضرب صفر» می‌کنند و برای آن‌ها ثابت می‌کنند که شما(زنان و دختران) در یک جامعه‌ی مردسالار که در آن طالبان با روش اسلامی و شرعی منحصر به فرد خودشان حکومت می‌کنند، «هیچ جایی ندارید.»
خانم آروین می‌گوید که این اقدام طالبان در حقیقت به معنی گرفتن آرزوها و امیدهای دختران و زنان افغانستان است که آن‌ها را«ناامید و منزوی» کرده و به شدت دچار بیماری‌های روحی و روانی می‌کند.
آروین در ادامه می‌گوید که این اقدام طالبان پیامدهای مخربی را در پی خواهد داشت که مثل همیشه، زنان و دختران قربانی آن خواهند بود.
او توضیح می‌دهد که با این اعمال طالبان، فقر اقتصادی و بی‌سوادی به شدت رشد خواهد کرد، افکار افراطی و تروریزم تقویت خواهد شد، خشونت‌ها علیه زنان افزایش خواهد یافت و این‌ها همه باعث می‌شوند که زنان و دختران در کشور خودشان عملا به عنوان«جنس دوم» شناخته شوند.
