در ادامه‌ی بازداشت‌های خودسرانه‌ی فعالان مدنی، حقوق زن و خبرنگاران توسط طالبان، صدها شهروند کشور و جریان‌های سیاسی و مدنی خواستار رهایی «بدون قید و شرط و رشوت» آن‌ها از بند این گروه شدند.
رخشانه: بیش از ۹۲۰ شهروند کشور و ۲۴ جریان سیاسی و مدنی امروز(یک‌شنبه، ۲۶ قوس) در اعلامیه‌ای گفته‌اند که حاکمیت «بنیادگرا و فاشیست» طالبان برحسب ماهیت پدرسالارانه و دینی خود برای حل تضادهای اجتماعی ستم برزنان، ستم بر ملیت‌ها، ستم بر کودکان، جنگ‌های نیابتی، جنگ‌سالاری و اشغال مستقیم، مهاجرت، فقر، ادغام دین و دولت، عدم آزادی اندیشه، عقیده و بیان به سرکوب فعالان سیاسی و مدنی به بهانه‌های مختلف می‌پردازد.
در اعلامیه آمده است که مکانیزم سرکوب «حاکمیت بنیادگرا و فاشیست طالبان» از دادن امتیاز و در خدمت گرفتن تعدادی اشخاص برای شناسایی فعالان سیاسی شروع می‌شود، با تهدید، قتل‌های مرموز، زندانی کردن فعالان سیاسی و فشارهای متعدد بر آن‌ها در زندان‌های مخوف این گروه ادامه پیدا می‌کند.
اعلامیه رژیم طالبان را با رژیم جمهوری اسلامی در ایران مقایسه کرده و افزوده که گروه‌های تکنوکرات سیاسی و مدنی با ماشین سرکوب گروه بنیادگرا و فاشیست طالبان روبه‌رو شده است.
اعلامیه افزوده که دولت‌های امپریالیستی و سازمان ملل متحد و نهادی حقوق بشری نیز که متأثر از تضادهای قطب‌های امپریالیستی چین-روسیه و امریکا-اروپا و دو پوسیده‌ی بنیادگرایی دینی و امپریالیستی/صلیبی هستند، با معیارهای دوگانه در مقابل ماشین سرکوب حاکمیت گروه بنیادگرا و فاشیست طالبان سکوت کرده‌اند یا به ابراز نظر و باج‌دهی برای آزادی فعالان سیاسی اکتفاء کردند.
این اعلامیه مردم افغانستان را به وحدت و یک‌پارچگی فراخوانده و تاکید کرده است که برای آزادی زندانیان سیاسی در افغانستان علیه طالبان و ماشین سرکوب آن به مبارزه آغاز کنند.
در ادامه تمام اشخاص و نهادهایی که این اعلامیه را امضا کرده‌اند، متعهد شدند که برای آزادی فوری زندانیان سیاسی از تمام امکانات سیاسی و مدنی استفاده می‌کنند.
در پایان اعلامیه اسامی زندانیان سیاسی در بند طالبان ذکر شده است که نام‌های ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، پریسا آزاده، فعالان حقوق زن، رسول پارسی، آصف داعی، فهیم عظیمی، استادان دانشگاه و فعالان آموزش و سلطان‌علی جوادی، عبدالرحیم‌محمدی، صفی‌الله وفا، ضمیر ظهیر، محمدیار مجروح و غلام‌علی وحدت، روزنامه نگاران نیز به چشم می‌خورند.
