جنبش اعتراضی زنان پنجره امید می‌گویند که طرح موزاییک دفتر نمایندگی سیاسی سازمان ملل متحد (یوناما) در افغانستان، در تضاد با اصول بنیادین حقوق بشر است.
رخشانه: در اعلامیه‌ای که جنبش اعتراضی زنان پنجره امید امروز (چهارشنبه، ۲۴ ثور) منتشر کرده، آمده است که یوناما با طرح موزاییک، طالبان را بدون هیچ‌گونه شرط حقوق بشری، به عنوان شریک گفت‌وگو معرفی کرده که این طرح خود بازتاب‌دهنده‌ی انحصار قدرت است.
در اعلامیه آمده است: «در این طرح، صدای هیچ زن معترض، هیچ قربانی خشونت و هیچ گروه مقاومت مدنی شنیده نشده است. این رویکرد، نفی کامل تنوع سیاسی، اجتماعی و جنسیتی مردم افغانستان است.»
زنان معترض با اشاره به محدویت‌های شدید طالبان علیه حقوق و آزادی‌های اساسی زنان در افغانستان نوشته که یوناما خواهان «تعامل سازنده» با حکومتی است که آموزش، کار و حرکت آزاد زنان را جرم می‌داند.
آنان نوشته‌اند که «این طرح عملا پیام می‌دهد که آپارتاید جنسیتی پذیرفتنی است و یوناما، با سکوت در برابر سرکوب ساختاری زنان، به جهان اعلام می‌کند که می‌توان تبعیض جنسیتی را نهادینه کرد و باز هم مشروعیت بین‌المللی به دست آورد.»
زنان معترض طرح ارایه شده یوناما را خیانت به مردم افغانستان دانسته و گفته که این طرح تهدیدی برای امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی است.
آن‌ها خواهان لغو فوری طرح موزاییک و آغاز یک روند جامع واقعی با مشارکت نمایندگان مستقل زنان، فعالان مدنی، قربانیان جنگ و نهادهای دموکراتیک شده است.
این زنان گفته که سیاست مشروع‌سازی طالبان در افغانستان پایان یافته و تحریم‌های حقوق بشری و سیاسی علیه ناقضان سیستماتیک حقوق زنان در افغانستان وضع شود.
زنان معترض هم‌چنین خواستار تضمین بازگشت بی‌قید و شرط دختران به آموزش، زنان به کار و حضور فعال زنان در زندگی عمومی به عنوان پیش شرط هر نوع گفت‌وگو شده‌اند.
آنان از شورای امنیت سازمان ملل و نهادهای بین‌المللی خواسته‌اند که آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت شناخته و آن را محکوم نماید.
زنان معترض خواستار ایجاد سازوکار بین‌المللی برای پاسخ‌گویی یوناما و شفاف‌سازی کامل محتوای این طرح برای مردم افغانستان شده‌اند.
زنان معترض و فعالان حقوق بشر افغانستان بارها با طرح یوناما مخالفت کرده و آن را مشروعيت‌بخشى به حكومت طالبان بدون مشاركت واقعی مردم دانسته‌اند.
یوناما چندی پیش طرحی را به منظور حل بحران جاری سیاسی، حقوق بشری و انسانی در افغانستان تهیه کرده و در نشست اخیر «فرمت دوحه» ارایه داده است.
این سند زیر عنوان «رویکرد جامع برای افغانستان»، در ۱۰ صفحه به عنوان «نقشه‌ی راه موزاییک»، در تاریخ ۱۷ فبروری سال ۲۰۲۵ به اشتراک گذاشته شده و مستند به توصیه‌های «ارزیابی مستقل وضعیت افغانستان» است که پیش‌تر توسط شورای امنیت سازمان ملل منتشر شد.
در این نقشه راه تاکید شده است که یک مسیر سیاسی باید پیدا شود که از طریق آن منافع همه به شمول مردم افغانستان، طالبان و جامعه بین‌المللی تامین شود.
