بخش زنان سازمان ملل متحد (UN Women) اعلام کرده که پس از تسلط دوبارهی طالبان بر افغانستان، از هر ده زن هشت تن از آموزش و اشتغال محروم شدهاند.
رخشانه: این سازمان امروز (یکشنبه، ۴ عقرب) با نشر گزارش شاخص جنسیتی افغانستان ۲۰۲۴ گفته که طالبان با اعمال فرامین و محدودیتهای پیدرپی، ساختارهاى حمايتى از حقوق زنان را از هم پاشانده و آزادیهای اساسى آنان را مورد هدف قرار دادهاند.
این گزارش، بخشهای «زندگی و سلامت، آموزش و مهارتآموزی، اشتغال و مشارکت مالی، مشارکت در تصمیمگیری و آزادی از خشونت» را بررسی کرده است.
این نهاد گفته که علاوه بر محدودیتهای دیگر علیه زنان و دختران در افغانستان، نشر قانون امر به معروف طالبان و منع شموليت آنها در انستیتوتهای طبى، «تاثيرات چشمگيرى بر وضعيت زنان و در کل روى برابرى جنسيتى در كشور بهجا گذاشته است.»
گزارش آورده که افغانستان شاهد كاهش چشمگیر تمام شرايطى است كه براى پیشرفت برابرى جنسيتى و توانمندسازى زنان نقش تعيین كننده دارد. چالشهاى شديد و موانع نظاممند، حقوق و آزادیهای زنان را محدود ساخته و منجر به عمیق شدن شكاف جنسيتى و وخامت كلى شرايط زندگی برای زنان شده است.
بخش زنان سازمان ملل در ادامه گفته که طبق دادههاى سازمان جهانى صحت در سال ۲۰۲۴، ميزان اميد به زندگی در افغانستان ۸۴.۱ درصد برای زنان و ۸۶.۴ درصد براى مردان بوده است.
این نهاد در ادامه با اشاره به وضع محدوديتها علیه آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در مکاتب، گفته که این محدودیت سبب شده تا ميزان شموليت دختران بالاتر از ١٨ سال در تعليمات ثانوى به صفر برسد.
گزارش با اشاره به کابینهی طالبان که در آن هیچ زنی حضور ندارد، گفته که حذف زنان از سمتهای تصمیمگیری و نداشتن نمایندهی رسمی [در کابینهی طالبان] سبب خاموش شدن صداى زنان گرديده و فرصتهاى بهبود زندگی و رفاه جوامع را از آنها ربوده است.
بخش زنان سازمان ملل گفته که خشونتهاى فيزيكی و جنسى كه زنان افغانستان با آن مواجهاند، سه برابر بيشتر از ميانگين ثبت شده در جهان است. این خشونتها شامل، قتلهاى ناموسى، ازدواجهاى اجبارى و زیر سن قانونی و بد دادن میباشد.
این نهاد گفته که «نبود پشتيبانى حقوقى و نظام حمايتى و وضع محدودیتهای تبعيضآميز جنسیتی از سوی طالبان، سبب شده تا زنان و دختران در برابر خشونتهاى مبتنى بر جنسيت و عواقب بد آن، بيشتر آسیبپذیر شوند.»
بخش زنان سازمان ملل پیشبینی کرده که اگر به بحران حقوق زنان در افغانستان رسيدگى نگردد و «نياز به برابرى بين زنان و مردان بهعنوان يک عنصر حياتى براى توسعه يک ملت درک نگردد، امتياز افغانستان در عرصه توسعه شاخصهاى توسعه، سير نزولى را طى خواهد كرد.»
