شماری از زنان معترض در نامه‌ای به سازمان ملل متحد نوشته‌اند که اعتبار کنوانسیونهای شورای حقوق‌بشر را با چشم‌پوشی از جنایات و حمایت طالبان از بین نبرید.
رخشانه: زنان معترض امروز(پنج‌شنبه، ۱۶ قوس) در نامه‌ی عنوانی سازمان ملل متحد، از این نهاد خواسته‌اند که با حمایت پیدا و پنهان از طالبان، زنان و دختران افغانستان را ناامید نکنید.
آن‌ها تاکید می‌کنند که ارزش‌های انسانی، حقوق بشر، آزادی بیان و اعتبار کنوانسیونهای شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد با حمایت از طالبان و چشم پوشی از جنایت‌های این گروه، در معرض نابودی قرار می‌گیرد.
آن‌ها می‌گویند که ژولیا پارسی، ندا پروانی، رسول پارسی، پریسا آزاده و منیژه صدیقی به‌جرم حق‌طلبی و آزادی‌خواهی، توسط نیروهای طالبان ربوده شده و در زندان‌های این گروه در وضعیت اسفبار روحی و روانی به‌سر می‌برند.
معترضان در این نامه می‌گویند که با توجه به خاموشی جهان در برابر قضایای حقوق بشری، به شدت نگران وضعیت فعالان مدنی، حقوق زن و کارمندان حکومت پیشین در زندان‌های طالبان هستند.
زنان بار دیگر از سازمان ملل متحد خواسته‌اند که از طریق دیپلماتیک بر طالبان فشار آورده و به مطالبات انسانی مردم افغانستان به‌ویژه زنان توجه کنند.
آن‌ها در این نامه خواستار رهایی فوری فعالان مدنی و سیاسی از زندان‌های طالبان وتوقف بازداشت‌های خودسرانه از سوی نیروهای این گروه شده و تاکید می‌کنند که «آپارتايد جنسیتی» در افغانستان به‌رسمیت شناخته شود و اقدامات قانونی در برابر عاملان این جنایت بشری صورت بگیرد.
زنان در این نامه همچنان خواستار بازگشایی مکاتب دخترانه بر اساس نصاب تعلیمی با استندرد بین‌المللی شده‌اند.
زنان معترض می‌گویند که باید در روند ارسال پول‌های نقدی تحت عنوان کمک‌های بشردوستانه از سوی سازمان ملل به طالبان بازنگری شود.
آن‌ها در ادامه از سازمان ملل متحد خواستند که دفتر سیاسی طالبان در دوحه، پایتخت قطر مسدود شود، سران این گروه از سفرهای خارجی منع شود و رژیم آن‌ها نیز به‌هیچ عنوان به‌رسمیت شناخته نشود.
زنان معترض از نهادهای بین‌الملل کیفری می‌خواهند که سران طالبان از جمله سراج‌الدین حقانی، سرپرست وزارت خارجه‌ی این گروه که در ۲۰ سال گذشته مرتکب جنایت‌های ضد بشری در افغانستان شده، محاکمه شوند.
