محدثه براتی
سوسن احمدی یکی از افرادی دارای معلولیت که در کودکی به فلج اطفال گرفتار شده بود؛ حالا در شهر هرات از خطر فلج اطفال یا پولیو به شهروندان این ولایت آگاهی‌دهی می‌کند.
او روزانه در فضای عمومی، جاهایی که تجمع مردم زیاد است، بالای ویلچر با صدای گیرا و بلند از آفتی به‌نام پولیو سخنرانی می‌کند. زیرا افغانستان از جمله کشورهایی است که پولیو هنوز در آن وجود دارد. ویروس پولیو در بیشتر مناطق افغانستان ناشناخته مانده‌است و یا هم بنابر باورهای سنتی و شایعات برخی‌ها از واکسین شدن کودکان‌شان هراس دارند و آن را یک چیز خارجی و توطئه علیه سلامتی‌شان می‌پندارند.
سوسن احمدی که خود از قربانیان فلج اطفال است، او با انگیزه‌ی این که کودکان از این آفت در امان بمانند، با شوق و انرژی همه روزه به جاهایی که هدف قرار داده است می‌رود. او می‌رود تا دیگر هیچ کودکی از سر ناآگاهی به این بیماری دچار نشود.
او مکان‌های عمومی، مکتب‌ها، دانشگاه‌ها و کلنیک‌ها را هدف قرار داده است تا در آن‌جا آگاهی‌دهی کند. این موضوع در حوزه غرب هنوز قابل نگرانی است؛ زیرا براساس آمارهای یونیسف در سال ۲۰۲۰، هشت مورد پولیو و در سه ماه نخست سال ۲۰۲۱، ۸مورد تازه نیز به ثبت رسیده است.
سوسن روزهای دشواری را گذرانده تا به این اندیشه رسیده است که دیگر نباید هیچ کودکی در چنین عصری به این بیماری گرفتار شود. او می‌گوید که سال‌ها با نگاه‌های ترحم برانگیز آدم‌ها دیده شده است. نگاه‌هایی که می‌گفت تو ناتوانی. حالا سوسن می‌گوید که آمده تا تمام آن باورها و کلیشه‌ها را بشکند و در برابر آن مشکلات قد علم کرده و از بیشتر شدن پولیو در هرات جلوگیری کند.
سوسن عضو تیم ملی ویلچر بسکتبال و تیم منتخب ولایت هرات است. او می‌گوید از زمانی که با مردم صحبت کردن در مورد پولیو را آغاز کرده‌ام، چیزهایی عجیبی شنیدم مثل این که واکسن پولیو باعث عقیم شدن فرزندان‌شان می‌شود و غیره.
یک‌ماه قبل اولین کارزار واکسن کودکان در سال ۲۰۲۱ در هرات آغاز شد و قرار بود که ۶۵۰ هزار کودک زیر ۵ سال واکسن شوند.
عبدالوحید رحمانی، مسئول پروگرام واکسن حوزه‌ی غرب می‌گوید که هنوز هم مشکلات زیادی سد راه تطبیق این کارزارها وجود دارد.
او گفت که در فراه، بادغیس، قسمت‌هایی از ولایت غور و ولسوالی‌های شیندند، ادرسکن، کشک کهنه و گلران ولایت هرات به دلیل ناامنی و جنگ این مشکلات بیشتر است.
آقای رحمانی می‌گوید که در این مناطق کمپاین تطبیق می‌شود؛ اما در صورتی که سطح پوشش از ۹۵ درصد کم‌تر باشد، توقع پیدا شدن کیس‌های جدید پولیو را دارد.
معمولا در افغانستان دختران از بدو ورود به خانواده تا پس از ازدواج، با مشکلات بسیاری دست به گریبان هستند؛ هنوز هم خیلی از خانواده‌ها، بر پایه‌ی باورهای نادرست از به دنیا آمدن نوزاد دختر، چندان خوشحال نیستند. بنابراین خانواده‌های که نوزاد و کودک دختر دارند، علاقه‌مندی شان برای واکسن کم‌تر است؛ زیرا به این باور اند که کودکان‌شان را عقیم می‌کند.
به باور جامعه شناسان، تبعات پولیو برای دختران بسیار شدیدتر از تبعات این بیماری برای پسران است چرا که در افغانستان پسران استقلالیت بیشتری نسبت به دختران دارند.
طاهره سجادی، جامعه شناس گفت زمانی که یک دختر به پولیو مبتلا می‌شود، پدر و مادر مسئول انجام کارهای او هستند؛ اما پس از فوت پدر و مادر، این دختر دیگر هیچ کسی را برای ادامه‌ی راه ندارد و این دشوار است.
این در حالیست که دکتر احمد شاه احمدی کارمند ساحوی یونیسف از تمام مردم می‌خواهد تا برای داشتن یک جامعه‌ی عاری از پولیو، کودکان خود را برای واکسن به نزدیک‌ترین مرکز صحی ببرند.
آقای احمدی نیز گفت که فلج شدن کودکان تبعات بدی را در پی دارد و برای مبارزه با این تبعات، تمام خانواده‌ها باید همکاری کنند.
افغانستان در کنار پاکستان، دو کشوری هستند که هنوز موارد مثبت پولیو را دارند. با افزایش دامنه‌ی ناامنی‌ها در افغانستان حالا بیم آن می‌رود که تعداد کودکان مبتلا به پولیو نیز افزایش پیدا کند.
