اعضای جنبش همبستگی زنان افغانستان یک بار دیگر از طالبان می‌خواهند که فعالان مدنی و زنان معترض در بند این گروه را بدون قید و شرط آزاد کنند.
رخشانه: شماری از اعضای این جنبش امروز(پنج‌شنبه، ۴ جوزا) در یک حرکت اعتراضی در فضای سر بسته در شهر کابل، طی حرکت اعتراضی گفتند که طالبان باید رسول پارسی، مطیع‌الله ویسا و مهتاب همدرد را فورا و بدون قید و شرط آزاد کنند.
فرزانه ایوبی، فعال حقوق زن و مسوول عمومی جنبش همبستگی زنان افغانستان به رسانه‌ی رخشانه می‌گوید که عدم یک موضع واحد و قاطع در برابر طالبان به آن‌ها جرات و جسارت بخشیده است تا این گروه مخالفان و منتقدان خود را در هر نقطه‌ی افغانستان بازداشت و زندانی کرده و حتا به قتل برسانند.
او از جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد می‌خواهد که از تعامل با این گروه دست کشیده و زمینه‌ی به رسمیت‌شناسی رژیم«زن‌ستیز» آنان را فراهم نکنند.
به گفته‌ی او، نزدیک به دو سال از حاکمیت طالبان می‌گذرد و طی این مدت، شیوه‌ی حکومت‌داری این گروه نظم جامعه‌ی افغانستان را بر هم زده و جز فضای اختناق و خفقان، برای شهروندان کشور به‌ویژه زنان و دختران در پی نداشته است.
خانم ایوبی می‌گوید که با وجود تمامی جنایات و قتل‌های شهروندان کشور از جمله بازداشت، شکنجه و قتل‌های فعالان مدنی و زنان معترض، جامعه‌ی جهانی«مهر سکوت» بر لب زده و نه تنها این جنایات را نادیده گرفته‌اند، بلکه به‌صورت مخفیانه با طالبان تعامل کرده و از آن‌ها حمایت می‌کنند.
او می‌افزاید که حمایت از زنان و حقوق بشر تنها با توییت‌های نمادین نمی‌شود، جامعه‌ی جهانی باید موضع مشخصی در این مورد اتخاذ کرده و همراهی خود را در عمل نشان بدهد.
در همین حال، در قطع‌نامه‌ی این جنبش آمده است که مردم افغانستان از حقوق اولیه‌ی خود محروم‌اند.
از سویی هم، فقر و بیکاری به اوج خود رسیده، زنان از حق آموزش و کار منع شده‌اند، تا جایی‌که خیلی از خانواده‌ها در این مدت مجبور به فروش فرزندان خود شده‌اند.
در این قطع‌نامه آمده است که طالبان از طریق انتحار و انفجار طی دو دهه‌ی گذشته در کشتار مردم افغانستان دست داشته‌اند، بنا بر این باید سازمان ملل متحد و نهاد‌های حامی حقوق بشر نظارت کامل بر اعمال جنایت‌کارانه‌ی این گروه داشته باشند.
قطع‌نامه گفته است که جنبش همبستگی زنان افغانستان هر گونه تعامل و رسیمت‌بخشیدن به طالبان را محکوم کرده و به مبارزات خود در راستای مبارزه علیه این گروه ادامه داده و از هیچ نوع قربانی برای تحقق عدالت و آزادی افغانستان دریغ نخواهند ورزید.
علاوه بر این، شماری از زنان معترض تحت نام«موج اتحاد و همبستگی زنان» در ولایت تخار، در واکنش به ادامه‌ی بسته ماندن مکاتب و دانشگاه‌ها به‌روی دختران و ممنوعیت کار زنان، به خیابان آمده و شعارهای ضد طالبانی سر دادند.
