روایت

برای من پیش از آن یکشنبه‌ی سیاه، زندگی با تمام رنج‌های ویژه‌ی زیستن در افغانستان در اوج بود. روز به...

 سرم را از زیر لحاف صندلی بلند کردم؛ پدرم درست در مقابل من نشسته بود؛ یکی از مردان دست به...

اولین خواستگار که آمد، پدرو برادرانم بدون این‌که به آموزش، فرهنگ و طبقه‌ی خانواده پسر فکر کنند من را به...

نیمه شب من و کودکان و همسرم را از خانه بیرون‌ می‌کشیدند. باور نمی‌کردم!‌ شاید غافلگیر شده بودم. شاید شناخت...

نام‌ام را « پلوشه» گذاشته بودند تعریف مادرم برای این انتخاب روشن بود! دوست داشت چون خورشید، نوری باشم بر...

گابریل مارسل فیلسوف فرانسوی، امید را راهی برای استعلاجستن از تنگناهای زندگی می‌داند. این تنگناهای زندگی برای زنان در افغانستان...

فرزندمان ساعت دوی  شب، یعنی دو ساعت پس از رفتن آخرین سرباز امریکایی از افغانستان، به دنیا آمد؛ فرزندمان در...

کوچک که بودم، عاشق خنده بودم. برای شمردن ستاره‌ها، جان می‌دادم. به یاد دارم که استادم برایم گفت: «می‌دانی! هر...

دلیر دختران میهنم! ما باید قوی باشیم و خود را نبازیم و اجازه‌ی ندهیم که تاریخ تاریکی و جهل بر...