روایت

پس از شش ماه و دوازده روز، قرار شد در فرجام، شنبه هفت حوت به دانشگاه بازگردیم و در صنف...

تنها یک حقیقت کمی بی‌تابی‌ام در برابر این واقعیت تلخ و تکان‌دهنده را قرار می‌بخشد. این حقیقت که من در...

زن که باشی، نفسِ بودن‌ات محدود و مشروط است. هستی زن در افغانستان، هستی مستقل انسانی صاحب صلاحیت و اختیار...

شبی که کابل سقوط کرد، تمام امیدها، ‌آرزوها و دل‌خوشی‌های یک ملت نیزسقوط کرد. یاد آن شب برایم تلخ‌ترین خاطره‌ی...

در پی تحولات اخیر بخشی از دانش‌آموزانِ «گیتی» از رفتن به مکتب باز مانده‌اند و انگار ناپدید شده‌اند. گیتی نام...

کاش می‌شد وطنم را نیز بردارم، بگذارم‌اش بین کوله‌پشتی‌ام و ببرم‌اش یک‌ جای دور. جایی دنج و خلوت. ببرم‌اش جایی...

در آستانه‌ی فرا رسیدن هشت مارچ (روز جهانی همبستگی زنان جهان برای برابری) در کارزار «از آگاهی تا برابری» برای...

مگر رنج را می‌توان مکتوب کرد و نگاشت؟! رنج تجربه‌ای درونی و و انتزاعی‌ست که نمی‌توان عمومی‌اش کرد. ازین‌رو به...

 یک روز پیش از سقوط کابل، در صنف با هم صنفی‌ها درباره‌ی اوضاع صحبت می‌کردیم. همه، بسته‌ای از اخبار تکان...

در  تمام مسیر راه، خروش صدای هم‌سرنوشتان معترضم در خیابان‌های خفته و خاک‌گرفته در گوشم طنین می‌اندازد : «نان، کار،...