زن، زنانگی و بدن زن در جوامع پس‌مانده و مردسالاری مثل افغانستان در شمار تابوها قرار می‌گیرد. زنان در چنین جوامعی به دلایل متعدد از جمله شرم و فرهنگ‌های ناپسند به سکوت پناه می‌برند و نسبت به آناتومی بدن خود ناآگاه باقی می‌مانند. ناآگاهی در رابطه به چگونگی تغییرات و تحولات هورمونی در جسم و بدن زن در بسیاری مواقع...

مصاف زنان با طالبان اکنون مسیر روشن‌تری یافته است. دهلیزهای محاکم و دادگاه‌های بین‌المللی هرچند پر پیچ و خم است اما در نهایت به عدالت منتهی می‌شود؛ عدالتی که به طرز دردناکی از زنان افغانستان دریغ شده است.

   در یک نظام سیاسی و ساختار سنتی که نگاه مشترکی به زن دارند، «هنجارها» و «عرف‌ها» و در نهایت، ستم‌نامه‌ای که تحت عنوان «قانون» به‌تصویب می‌رسد، کار مشترک مردانی‌ست که در پرتو درک و برداشت «مردانه»‌ صورت می‌گیرد و در این میان، ترجیحات و رویکردهای زنان، به‌عنوان بخش عمدها‌ی از مخاطب این هنجارها و قوانین، به‌گونه‌ی عمد کنار گذاشته...

عناوینی مثل «نماینده زنان افغانستان»، «نمایندگان جامعه مدنی افغانسان»، «زن تاثیرگذار سال»، «بنیانگذار جنبش...» و... مثال‌هایی هستند که می‌توانند ما را به درک میکانیسمی برساند که کارش هموار کردن زمینه‌ای است که در آن بتوان «یک به نمای کل» ساخت. میکانیسمی که «تولید چهره» می‌کند.